Należy zaznaczyć, że obowiązkiem organów jest podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. W sytuacji, gdy kontrolowany nie współdziała z organem w celu ustalenia stanu faktycznego i zgromadzenia dowodów, dotrzymanie terminu zakończenia postępowania kontrolnego jest bardzo utrudnione, a wręcz niemożliwe.
Zdaniem Sądu nie można zarzucić Dyrektorowi UKS w R. bezczynności w postępowaniu kontrolnym prowadzonym wobec S.M.. Nie ma bowiem przeszkód prawnych, aby organ wielokrotnie przedłużał termin załatwienia sprawy, o ile jest to usprawiedliwione okolicznościami sprawy. Zwłoka w zakończeniu niniejszego postępowania była uzasadniona, a Podatnik był każdorazowo informowany o jej przyczynach i o wyznaczeniu nowego terminu załatwienia sprawy. Jak wynika z akt sprawy postępowanie organu zmierza do wydania decyzji podatkowej.
Odnosząc się do pozostałych zarzutów skargi Sąd stwierdza, że nie można zarzucić organowi bezczynności, jeżeli podejmuje działania w kierunku wydania decyzji, ale o innej treści, niż oczekuje tego Podatnik. Natomiast ocena prawidłowości prowadzonego postępowania kontrolnego i możliwości oparcia rozstrzygnięcia na dowodach zebranych podczas tego postępowania, wykracza poza zakres rozpoznania w przedmiocie skargi na bezczynności, ponieważ ocena Sądu w tym postępowaniu nie może dotyczyć kwestii mających wpływ ma merytoryczną treść przyszłego aktu lub czynności. Z tego powodu, Sąd nie może odnieść się do zarzutów dotyczących udziału w postępowaniu falsus prokuratora, nieprawidłowości w zakresie rozszerzenia zakresu postępowania kontrolnego, wadliwości doręczeń, braku pouczeń itp. Kwestie te będą przedmiotem oceny sądu podczas kontroli legalności decyzji podatkowej, w razie jej zaskarżenia.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd orzekł jak sentencji, w oparciu o przepis art. 151 ustawy p.p.s.a.