Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędziowie WSA Emilia Lewandowska WSA Bożena Marciniak (spr.) Protokolant referent Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Z. p.f. "[...]" S.A. w likwidacji z siedzibą w W. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. stwierdza, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowania sądowe w zakresie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz Z. p.f. "[...]" S.A. w likwidacji z siedzibą w W. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 27 lipca 2016 r. spółka Z. Spółka Akcyjna w likwidacji z siedzibą w W. (dalej jako: skarżąca), reprezentowana przez adwokata, wniosła skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy objętej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] oraz nr [...].
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że do dnia jej złożenia organ nie rozpoznał wniosku skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy złożonego w dniu 29 kwietnia 2016 r. Wskazano, iż organ nie rozpoznał ww. wniosku również po wezwaniu go do usunięcia naruszenia prawa pismem z 26 lipca 2016 r. W ocenie skarżącej, charakter przedmiotowej sprawy pozwala na wydanie orzeczenia merytorycznego. W sprawie zostały zebrane wszystkie dostępne dowody. Skarżąca wskazała ponadto, iż nie ma żadnych przeszkód formalnych, które wstrzymywałyby wydanie decyzji w stosunku do niego. Za taką przeszkodę nie można uznać w szczególności skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego drugiej strony postępowania administracyjnego E. sp. z o.o. S.K.A. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] czerwca 2016 r. Postanowienie to odnosiło się jedynie do drugiego uczestnika postępowania, gdyż organ stwierdził w nim, iż E. sp. z o.o. S.K.A. nie przysługuje status strony w postępowaniu. Organ w przedmiotowym postanowieniu nie odniósł się do merytorycznej słuszności żądania skarżącej. W związku z powyższym, zdaniem skarżącej, konieczne jest nie tylko wydanie odrębnej decyzji, ale również uznanie, że skarga E. sp. z o.o. S.K.A. nie tamuje postępowania administracyjnego z wniosku skarżącej.
Powołując się na powyższe, skarżąca wniosła o: (i) zobowiązanie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do wydania decyzji w sprawie w terminie jednego miesiąca od dnia zwrotu akt, (ii) stwierdzenie, iż organ dopuścił się bezczynności, która wiąże się z rażącym naruszeniem prawa, (iii) wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a, (iv) przyznanie od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. oraz (v) zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r., nr [...], Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zawiesił z urzędu postępowanie zainicjowane wnioskiem skarżącej z dnia 29 kwietnia 2016 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy. Minister wskazał, iż zawieszenie postępowania eliminuje możliwość powstania bezczynności organu związanej z upływem terminu do załatwienia sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 149 § 1 i § 1a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej: "p.p.s.a."), sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności, zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.