Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Joanna Skiba WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. G. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę Mazowieckiego postępowania w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. zobowiązuje Wojewodę Mazowieckiego do rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 1990 r. o potwierdzenie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie sześciu miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz M. G. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] w sprawie z wniosku A. G. o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], gm. [...], pow. [...], woj. [...]. W skardze wniósł o: 1) zobowiązanie Wojewody [...]o do rozpatrzenia wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty w terminie 10 miesięcy od dnia otrzymania przez organ wyroku wraz ze stwierdzeniem prawomocności; 2) stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kwoty 4000 zł; 4) zasądzenie od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniósł, że w dniu [...] listopada 1990 r. A. G. wystąpił do Urzędu Wojewódzkiego w [...] z wnioskiem o wyrównanie różnicy między wartością nieruchomości pozostawionej w miejscowości [...], a wartością nieruchomości przyznanej w ramach prawa do rekompensaty. Od dnia [...] czerwca 2014 r. Wojewoda [...] nie zawiadamiał skarżącego o przyczynach niezałatwienia sprawy oraz nie wskazywał żadnych nowych terminów załatwienia sprawy. Od tego czasu Wojewoda [...] nie podjął żadnych czynności w sprawie. W pismach z dnia [...] listopada 2014 r. i [...] maja 2015 r. skarżący bezskutecznie zwracał się o podjęcie czynności w sprawie. W dniu [...] lipca 2015 r. skarżący złożył zażalenie na bezczynność Wojewody [...]. Organ nie przekazał akt sprawy Ministrowi Skarbu Państwa, natomiast w dniu [...] października 2015 r. wydal decyzję w sprawie. Decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. Minister Skarbu Państwa przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpoznania, wskazując jednocześnie, jakie czynności powinny zostać wykonane w niniejszej sprawie. W dniu [...] lutego 2016 r. akta sprawy zostały przekazane Wojewodzie [...]. Od tego czasu organ nie podjął żadnych czynności w sprawie. W dniu [...] maja 2016 r. skarżący kolejny raz zwrócił się do Wojewody [...] o podjęcie czynności w sprawie. W dniu [...] września 2016 r. skarżący złożył zażalenie na bezczynność Wojewody [...]. Skarżący nie został zawiadomiony o przekazaniu zażalenia do organu wyższego stopnia.
Zdaniem skarżącego, w niniejszej sprawie wystąpiła bezczynność organu I instancji albowiem od czasu przekazania akt sprawy do organu w lutym 2016 r. - przez okres 8 miesięcy - organ prowadzący nie podjął żadnej czynności w sprawie.
Mając na uwadze konieczność zwrócenia się do zagranicznych instytucji archiwalnych w celu pozyskania stosownych dokumentów zasadnym jest wyznaczenie przez Sąd terminu 10 miesięcy jako realnego terminu na załatwienie niniejszej sprawy.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej odrzucenie, względnie o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podniósł, że dopiero po wyczerpaniu trybu z art. 37 § 1 Kpa strona może wnieść do sądu administracyjnego skargę na bezczynność organu lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, przy czym skarga taka jest dopuszczalna niezależnie od pozytywnego, czy negatywnego stanowiska zajętego przez organ wyższego stopnia (por. postanowienie NSA z dnia 12 lutego 2002 r., sygn. akt II SA/Gd 3920/01. Do chwili obecnej w niniejszej sprawie Minister Skarbu Państwa nie rozstrzygnął w przedmiocie bezczynności Wojewody [...].