Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. L. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie przyznania odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do wydania orzeczenia w przedmiocie wniosku M. L. z dnia 28 grudnia 2002 r. o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...], w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. 3. zasądza od Prezydenta W. na rzecz skarżącej M. L. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w tym kosztów zastępstwa prawnego.
M. L.reprezentowana przez radcę prawnego J. B. pismem z dnia 26 marca 2012 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania jej wniosku z dnia 28 grudnia 2002 r. o przyznanie odszkodowania w trybie art. 215 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami za nieruchomość w położoną w W. przy ul. [...].
W uzasadnieniu skargi wskazano, że od chwili złożenia przedmiotowego wniosku upłynęło już prawie 10 lat, a Prezydent W. nadal nie wydał ostatecznej decyzji w sprawie, co w ocenie skarżącej stanowi rażące naruszenie prawa.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że nieruchomość położona w W. przy ul. [...] została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Na mocy art. 1 dekretu warszawskiego przedmiotowa nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa, a następnie na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy Państwowej (Dz. U z 1950 r. Nr 14) stała się własnością Skarbu Państwa. Organ podkreślił, że na podstawie zgromadzonej dokumentacji nie można w jednoznacznie ustalić, czy nieruchomość położona przy ul. [...] była oznaczona hipotecznie jako "[...]", czy też jako "[...]" lub też czy jest to ta sama nieruchomość. Stwarza to problem w ostatecznym potwierdzeniu komu przysługiwało prawo własności przedmiotowej nieruchomości. Organ wskazał, że w sprawie zlecone zostało opracowanie geodezyjne mające na celu wyjaśnienie powyższych wątpliwości.
Prezydent poinformowała również, że Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...], uznał zażalenie skarżącej na niezałatwienie przez Prezydenta W. sprawy w terminie za zasadne i wyznaczył organowi dodatkowy dwumiesięczny termin na załatwienie sprawy - termin ten upływa w dniu 24 czerwca 2012 roku.
Jednocześnie organ podniósł, że pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. strony prowadzonego postępowania zostały poinformowane o stanie aktualnym sprawy i przewidywanym terminie jej zakończenia do dnia 31 lipca 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd bada, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Zgodnie z art. 119 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., powoływana dalej jako "ppsa") sąd rozpoznaje sprawę w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym jeżeli jedna ze stron złoży taki wniosek, a pozostałe strony w terminie 14 dni nie zażądają przeprowadzenia rozprawy - taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje na całkowitą zasadność skargi, co skutkowało wydaniem przez Sąd wyroku zobowiązującego organ do wydania orzeczenia w określonym terminie.