Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Sędziowie: WSA Joanna Skiba (spr.) WSA Dariusz Pirogowicz po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. I. i L. I. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] października 1950 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydenta [...] z dnia [...] kwietnia 1950 r. - w terminie czterech miesięcy od daty zwrotu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Budownictwa dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz P. I. i L. I. solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z 18 listopada 2016 r., P. I. i L. I. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i w przedmiocie rozpoznania ich wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydenta [...] z [...] kwietnia 1950 r., którym odmówiono przyznania, w trybie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279), prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] , oznaczonej nr. hip. [...]. W dniu 20 marca 2014 r. skarżący sprecyzowali wniosek i wnieśli również o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Budownictwa z [...] października 1950 r. utrzymującej w mocy ww. orzeczenie.
Postępowanie w sprawie objętej powyższą skargą zainicjowane zostało wnioskiem P. I. i L. I. z dnia 16 grudnia 2013 r. ( który wpłynął do organu w dniu 24 grudnia 2013 r.) i do dnia wniesienia skargi nie zostało zakończone. Skarżący podnieśli że bezskuteczne okazały się wystosowana przez nich wezwania Kolegium do usunięcia naruszenia prawa polegającego na przewlekłym prowadzeniu postępowania. W tym stanie rzeczy domagali się wyznaczenia organowi dwumiesięcznego terminu na rozpoznanie ich wniosku, a także zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Odpowiadając na skargę Minister Infrastruktury i Budownictwa wniósł o oddalenie skargi przestawiając dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego. Wyjaśniało jednocześnie, że przyczyna zwłoki w załatwieniu sprawy wynika z faktu, że stronami postepowania jest około 80 osób , co powoduje konieczność kontrolowania na bieżąco wysyłanej do nich korespondencji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Skargę uznać należy za zasadną.
Przedmiotem tej skargi jest przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa przy rozpoznawaniu wniosku skarżących o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego orzeczenia administracyjnego Prezydenta [...] z [...] kwietnia 1950 r., którym to orzeczeniem odmówiono przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] oraz decyzji Ministra Budownictwa z [...] października 1950 r. utrzymującej w mocy ww. orzeczenie.
Przechodząc do oceny zasadności zarzutu skargi, dotyczącego przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ podkreślenia wymagało, że według art. 35 § 1, § 3 i § 5 K.p.a., organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. Do terminów określonych w przepisach poprzedzających nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. Natomiast zgodnie z art. 36 K.p.a., o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub w przepisach szczególnych, organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu.