Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: sędzia WSA Emilia Lewandowska asesor WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2008 r. sprawy ze skargi R. K. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o wypłatę rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązuje Wojewodę Mazowieckiego do rozpoznania wniosku R. K. o wypłatę rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w terminie jednego miesiąca od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem.
Pismem z dnia 5 listopada 2007 r. R. K. wniósł skargę na bezczynność Wojewody Mazowieckiego polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku o wypłatę rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski oraz wniósł o nałożenie na Wojewodę Mazowieckiego obowiązku wydania decyzji.
Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] kwietnia 2006 r. Wojewoda Mazowiecki, po zakończeniu postępowania rozpoczętego w 2004 r., wydał decyzję numer [...], którą odmówił mu potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu nieruchomości pozostawionej przez W. K. w miejscowości D. woj. Wileńskie. Minister Skarbu uchylił powyższą decyzję Wojewody Mazowieckiego, kierując sprawę do ponownego rozpatrzenia na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.
Pismem z dnia 13 października 2006 r. Wojewoda Mazowiecki wystąpił do R. K. o uzupełnienie dokumentów w terminie 6 miesięcy od dnia jego doręczenia.
W wyniku zażalenia R. K. na niezałatwienie sprawy w terminie Minister Skarbu wydał, na podstawie art. 37 k.p.a., postanowienie z dnia [...] lutego
2007 r. nr [...], uznając zażalenie za bezzasadne. Organ ustalił bowiem, że pismo wzywające do uzupełnienia dokumentów zostało ponownie wysłane do wnioskodawcy, gdyż poprzednie pismo z dnia 13 października 2006 r. zostało nadane pod niewłaściwy adres.
Wojewoda Mazowiecki, pismem z dnia 5 września 2007 r. nr [...], zawiadomił R. K., że zgodnie z art. 64 § 2 k.p.a. w zw. z art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskie (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, ze zm.), pozostawia jego wniosek bez rozpoznania, wobec nieuzupełnienia akt sprawy w wyznaczonym terminie. Jednocześnie poinformował wnioskodawcę, że może złożyć ponowny wniosek w tej samej sprawie do dnia 31 grudnia 2008 r.
W ocenie skarżącego żaden z powołanych w piśmie przepisów nie daje podstawy do przerwania postępowania administracyjnego w rozpoznawanej sprawie. Przepis art. 64 § 2 k.p.a. - jak wynika z wykładni systemowej - dotyczy jedynie etapu wszczęcia postępowania i nie może być podstawą przerwania postępowania bez wydania decyzji po trzech latach jego prowadzenia. Ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. w art. 6 ust. 6 przewiduje możliwość wyznaczenia przez wojewodę terminu do usunięcia braków wyłącznie wniosku wszczynającego postępowanie i wyłącznie w terminie 6 miesięcy od doręczenia wezwania. Przepis art. 6 ust. 6 powołanej ustawy nie daje możliwości "pozostawiania podania bez rozpoznania". Wojewoda Mazowiecki ma więc ustawowy obowiązek zakończenia postępowania w przepisanej prawem formie i w terminach określonych w art. 35 k.p.a.
Zdaniem skarżącego, Wojewoda Mazowiecki narusza też swoim działaniem przepisy art. 7 i 77 § 1 k.p.a. Żaden z przepisów powołanej ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. nie przenosi na stronę ciężaru dowodu. Uchylanie się od prowadzenia postępowania stanowi zatem nie tylko naruszenie przepisów o terminach do wydania decyzji, ale też jest sprzeczne z podstawowymi obowiązkami organu w postępowaniu dowodowym.