Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Iwona Kosińska WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2012 r. sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpatrzenia wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] oznaczonej jako "[...]" dz. [...], w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
M. M. pismem z dnia 18 maja 2012 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul.[...], oznaczonej jako "[...]", której przedwojenną właścicielką była J. K.
Jak wynika z akt sprawy postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość położoną przy ul.[...], zostało wszczęte wnioskiem H. K. z dnia 15 marca 1993 roku, która obok A. W. była spadkobierczynią J. K.
W dniu [...] grudnia 1999 r. H. K. zmarła. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego W. z dnia [...] maja 2001 r. sygn. akt [...] spadek po niej nabyły dzieci R. Z. oraz M. K. Z kolei aktem notarialnym z dnia [...] lutego 2008 r. Rep. [...] r. sporządzonym przed notariuszem M. D., R. Z. oraz M. K. sprzedali M. M. udział wynoszący 1/3 części nabytego po matce spadku.
Decyzją z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność decyzji Naczelnika W. z dnia [...] czerwca 1974 r. nr [...] ustalenia odszkodowania za przedmiotową nieruchomość. Z akt sprawy wynika, że powyższa decyzja nie została zaskarżona.
W dniu [...] lipca 2011 r. Wojewoda zwrócił akta do Prezydenta W., który podjął działania służące pozyskaniu dokumentacji niezbędnej do zakończenia postępowania.
Przy piśmie z dnia 26 sierpnia 2011 r. M. M. przesłał do organu kolejny akt notarialny z dnia [...] sierpnia 2011 r. Rep. Nr A [...]sporządzony przed notariuszem P. K, z którego wynika, że M. M. nabył od R. Z. oraz M. K. 1/3 części spadku przysługującego im po A. W.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] Wojewoda [...] rozpoznał zażalenie M. M. złożone w trybie art. 37 kpa, wyznaczając jednocześnie Prezydentowi W. czteromiesięczny termin na podjęcie stosownego rozstrzygnięcia w sprawie.
W uzasadnieniu skargi wniesionej do WSA w Warszawie M. M. wskazał, że skarga jego jest zasadne z uwagi na fakt, że Prezydentowi W. w dniu 17 maja 2012 r. upłynął termin wyznaczony przez organ drugiej instancji na wydanie decyzji w sprawie.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że przedmiotowa nieruchomość została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Na mocy art. 1 tego dekretu ww. grunt przeszedł na własność gminy W. a następnie na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 14 poz. 130) stał własnością Skarbu Państwa. Organ wskazał również, że prowadzone przed Prezydentem W. postępowanie odszkodowawcze zainicjowane zostało wnioskiem spadkobierczyni byłej właścicielki nieruchomości i toczy się w oparciu o przepis art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Organ podkreślił, że w toku prowadzonego postępowania zgromadzono szereg materiałów dowodowych, niezbędnych do wydania prawidłowej decyzji merytorycznej. W chwili obecnej dokonuje zaś analizy zgromadzonej dokumentacji pod kątem określenia, czy przedmiotowa nieruchomość spełnia przesłanki z art. 215 ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotyczące możliwości przyznania odszkodowania.