Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Elżbieta Lenart WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2012 r. sprawy ze skargi W. G. i Z. G. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o wydanie decyzji stwierdzającej nabycie własności nieruchomości z dniem 1 stycznia 1999 r. 1. zobowiązuje Wojewodę [...] do rozpatrzenia wniosku W. G. i Z. G. o wydanie decyzji stwierdzającej nabycie przez jednostkę samorządu terytorialnego prawa własności nieruchomości zajętej pod część ulicy [...] w W. - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Wojewody [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz W. G.i Z. G. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów wpisu sądowego; 4. zasądza od Wojewody [...] na rzecz Z. G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Pismem z dnia 19 lipca 2012 r. Z. G. i W. G. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...]w przedmiocie rozpoznania wniosku o wydanie decyzji stwierdzającej przejście na rzecz Gminy prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną.
Jak wynika z akt administracyjnych, wnioskiem z dnia 5 grudnia 2005 r. skarżący wnieśli o wydanie decyzji stwierdzającej przejście na rzecz jednostki samorządu terytorialnego gruntu zajętego pod drogę ul. [...] w W.
Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] Wojewoda [...]odmówił stwierdzenia nabycia przez Gminę W. prawa własności nieruchomości położonych W., oznaczonych w ewidencji gruntów w obrebie ewidencyjnym [...] jako działki ewidencyjne nr [...]o pow. [...]m2 i [...] o pow. [...] m2.
Decyzją z dnia [...] września 2007 r. Minister Budownictwa uchylił w całości ww. decyzje i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Dnia 30 kwietnia 2008 r. akta zostały zwrócone do Wojewody[...] . Pismem z dnia [...] lutego 2012 r. poinformowano skarżących , że ze względu na dużą ilość spraw termin rozpatrzenia sprawy nastąpi do 31 grudnia 2012 r. . Pismem z tej samej daty zwrócono się do Urzędu W. Delegatura Biura Gospodarki Nieruchomościami [...] o nadesłanie dokumentacji geodezyjno -prawnej związanej z wyodrębnieniem gruntu zajętego pod część ulicy [...] wg stanu na 31 grudnia 1998 r.
Pismem z dnia 7 marca 2012 r. skierowanym do Wojewody [...]skarżący powołując się na art. 37 § 1 kpa wezwali do usunięcia naruszenia prawa.
Odpowiadając na skargę Wojewoda [...]wniósł o jej odrzucenie .
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skargę należało uznać za uzasadnioną, co skutkowało wydaniem przez Sąd wyroku zobowiązującego organ do wydania orzeczenia w określonym terminie.
Odnośnie zarzutu nie wyczerpania przez stronę środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi , to należy uznać go za niezasadny. Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr z 2012 r. , poz.270 dalej ppsa ) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Zgodnie z przepisem art. 35 § 3 k.p.a. załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Na podstawie zaś art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w powyższym terminie oraz na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie przysługuje zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ ten może wyznaczyć dodatkowy termin na załatwienie sprawy (art. 37 § 2 k.p.a.). Dopiero po wyczerpaniu tego trybu strona może wnieść skargę zarówno na bezczynność danego organu jak i na przewlekłe prowadzenie przez ten organ postępowania. Zgodnie z poglądem przyjętym w orzecznictwie i doktrynie skarga jest dopuszczalna niezależnie od pozytywnego czy negatywnego stanowiska zajętego przez organ wyższego stopnia (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 lutego 2002r., II S.A./Gd 3920/01, LEX nr 76109 ). Dla uznania wyczerpania toku zażaleniowego przez stronę wystarczające jest zatem wykazanie składania przez nią stosownego zażalenia. Zdaniem sądu w niniejszej sprawie skarżący wyczerpali skutecznie tryb zażaleniowy z art. 37 § 1 K.p.a., bowiem pismem z dnia 7 marca 2012 r. zatytułowanym "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa" wystąpili do Wojewody[...] . Nie ma przy tym znaczenia nazwa jaką nadali swemu pismu , ani że nie wnieśli go do organu właściwego. Strona nie ma obowiązku znać struktury organizacyjnej organów administracji , ani też organu właściwego do rozpoznania zażalenia. Z tych względów sąd uznał, że sytuacja taka świadczy o wyczerpaniu środka odwoławczego, co upoważnia Sąd do uznania skargi za dopuszczalną.