Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Zakładów [...] w [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w rozpoznaniu zażalenia na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r. nr [...] miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz Zakładów [...] w [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Zakłady [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r. nr [...] zawieszające z urzędu postępowanie w sprawie rozpatrzenia wniosku w/w o wydanie decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego w jednostce ewidencyjnej [...], obręb [...], oznaczonego jako działki ewidencyjne nr [...] (powstała w wyniku zniesienia się działek [...]) - do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z dnia [...] czerwca 1947 r. oraz orzeczenia Ministra Przemysłu Maszynowego z dnia [...] września 1952 r.

Strona skarżąca zarzuciła Ministrowi rażące naruszenie art. 35 § 3 kpa w związku z art. 144 kpa, przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu odwoławczym oraz art. 36 kpa poprzez zaniechanie zawiadomienia strony o niezałatwieniu sprawy w terminie określonym w art. 35 § 3 kpa oraz zaniechanie podania przyczyny zwłoki i wskazania nowego termin załatwienia sprawy.

W oparciu o powyższe zarzuty wniesiono o zobowiązanie Ministra Infrastruktury i Budownictwa do wydania postanowienia w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi, stwierdzenie, że Minister dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej według norm przepisach.

W obszernym uzasadnieniu skargi opisano przebieg postępowania podkreślając, że w dniu 29 września 2016 r. wniesiono zażalenie na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r., które przekazane zostało Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa w dniu 6 października 2016 r. Z uwagi na fakt, że mimo upływu czteromiesięcznego terminu liczonego od dnia wniesienia zażalenia, sprawa nie została zakończona, a skarżącego nie powiadomiono o innym terminie załatwienia sprawy, wezwaniem z dnia 14 lutego 2017 r. wezwano Ministra do usunięcia naruszenia prawa. Na w/w wezwanie organ nie udzielił żadnej odpowiedzi. Sprawa nie została dotychczas załatwiona, nie poinformowano też o jakimkolwiek terminie załatwienia sprawy. Skarga jest więc uzasadniona.

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Budownictwa wniósł o jej oddalenie podnosząc, że sprawy poza niektórymi wyjątkami rozpoznawane są według kolejności wpływu oraz że przed Ministrem prowadzonych jest ponad 4500 spraw, w tym w Wydziale Uwłaszczeń i Gospodarki Nieruchomościami ponad 1200 spraw. Średnio na każdego referenta przypada około 240 spraw. W każdej sprawie konieczne jest podejmowanie licznych, czasochłonnych i nie zawsze widocznych dla stron postępowania czynności, takich jak analiza orzecznictwa, analiza akt, ustalanie stron, badanie treści ksiąg wieczystych, weryfikacja danych itd. Z uwagi na dużą liczbę spraw podjęcie wszystkich niezbędnych czynności w sposób terminowy jest niemożliwe pomimo podejmowanych starań.

Strona 1/3