Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Maria Tarnowska Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o odszkodowanie za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpoznania wniosku A. B. z dnia 2 czerwca 2010 r. o odszkodowanie za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...] i [...], oznaczoną Nr hip. [...] w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta W. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta W. na rzecz A. B. kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
A. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku A. B. z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu do organu) o przyznanie, w trybie art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, odszkodowania za nieruchomość [...], położoną przy ul. [...] i [...], składającej się z [...] działek ewidencyjnych o łącznej pow. [...] m2, objętej nr hip. [...] (obecnie działka nr [...]). W skardze zarzuciła organowi naruszenie art. 35 § 3 Kpa oraz art. 36 § 1 Kpa przez ich niezastosowanie. W skardze wniosła o zobowiązanie Prezydenta W. do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, w terminie 14 dni, od dnia doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz o zasądzenie na rzecz skarżącej od Prezydenta W. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że pismem z dnia 27 maja 2010 r. (nadanym w placówce pocztowej w dniu 28 maja 2010 r.) do Prezydenta W. został skierowany wniosek o odszkodowanie z tytułu przejęcia nieruchomości objętej działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy. Skarżąca podała, że organ, dopiero pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. poinformował pełnomocnika skarżącej, że z uwagi na konieczność zgromadzenia dokumentacji dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy i stopień skomplikowania sprawy, nie będzie mógł wydać decyzji w terminie wskazanym w art. 35 § 3 Kpa. Jednocześnie Prezydent W., działając na podstawie art. 36 § 1 Kpa wskazał, że decyzja w przedmiotowej sprawie zostanie wydana do dnia 30 kwietnia 2011 r. Termin ten został następnie przedłużony do dnia 31 października 2011 r. Po upływie tego terminu skarżąca, działając na podstawie art. 37 § 1 Kpa złożyła w dniu 22 listopada 2011 r. zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. W dniu [...] lutego 2012 r. Wojewoda [...] wydał w sprawie postanowienie nr [...] uznając zażalenie za uzasadnione i wyznaczył Prezydentowi W. termin do załatwienia sprawy do dnia 31 maja 2012 r. W tym samym czasie w piśmie z dnia 6 lutego 2012 r. Prezydent W. wskazał, iż decyzja w przedmiotowej sprawie zostanie wydana do dnia 31 maja 2012 r. Skarżąca zauważyła, że do dnia złożenia niniejszej skargi, pomimo wyznaczenia terminu załatwienia sprawy przez organ wyższego stopnia, Prezydent W. nie wydał decyzji. Nie załatwiając sprawy w zakreślonym terminie organ administracyjny dopuścił się naruszenia art. 35 § 3 Kpa. Nadto, organ pierwszej instancji nie zawiadamiając skarżącej o przyczynach niedotrzymania terminu załatwienia sprawy i nie wyznaczając nowego terminu, dopuścił się naruszenia art. 36 § 2 Kpa.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podał, że w toku prowadzonego postępowania podjęto szereg czynności zmierzających do zgromadzenia pełnego materiału dowodowego, niezbędnego do wydania decyzji merytorycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.