Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron Sędziowie: WSA Joanna Gierak-Podsiadły WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2014 r. sprawy ze skargi J. W., J. W. i R. T. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku z dnia [...] stycznia 2007 r.; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz J. W., J. W. i R. T. solidarnie kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z [...] grudnia 2013 r. R. T., J. W. oraz J. W., reprezentowani przez pełnomocnika radcę prawnego P. I., wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju przy rozpatrywaniu ich wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z [...] stycznia 1955 r. nr [...].
W uzasadnieniu skargi podnieśli, że o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia wystąpili do Wydziału Skarbu Państwa i Nieruchomości [...] Urzędu Wojewódzkiego w P. wnioskiem z [...] stycznia 2007 r. Podanie to zostało następnie przekazane wg. właściwości Ministrowi Budownictwa. Początkowo Ministerstwo prowadziło sprawę pod nr [...] i wzywało ich do uzupełnienia braków formalnych wniosku kolejnymi pismami z [...] kwietnia 2007 r., [...] czerwca 2007 r., [...] lipca 2007 r. i [...] marca 2008 r. Już wówczas zdaniem skarżących doszło do rażących uchybień ze strony organu przy zachowaniu terminów, gdyż przy dochowaniu należytej staranności wystarczyłoby jedno wezwanie o uzupełnienie wszystkich dostrzeżonych braków formalnych. Tymczasem ostatecznie zawiadomiono ich o wszczęciu postępowania nadzorczego dopiero pismem z [...] maja 2008 r. Postępowanie wówczas zainicjowane do dnia składania skargi nie zostało zakończone pomimo tego, że w piśmie z [...] lipca 2013 r. organ zapewnił ich o rozstrzygnięciu sprawy do [...] września 2013 r. W tym stanie rzeczy wnieśli oni o zobowiązanie Ministra do wydania aktu "w terminie ustawowym od dnia doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy", zasądzenie kosztów postępowania, a także wydanie postanowienia sygnalizacyjnego, o którym w art. 155 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Odpowiadając na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o jej oddalenie i wyjaśnił, że do pierwotnego wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego nie zostały dołączone dokumenty potwierdzające interes prawny wnioskodawców. Brak było również stosownych pełnomocnictw, dla radcy prawnego je wnoszącego. To powodowało, że w początkowej fazie postępowania organ kilkakrotnie wzywał pełnomocnika wnioskodawców do uzupełniania braków formalnych złożonego podania. Minister wskazał przy tym, że dopiero przy piśmie z dnia [...] lipca 2007 r. uzyskał kopie stosownych pełnomocnictw oraz postanowienia spadkowe po W. W. oraz A. W. - właścicielach nieruchomości wywłaszczonej orzeczeniem Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. Wszystkie dokumenty zostały jednak poświadczone wówczas za zgodność z oryginałem przez radcę prawnego P. I. Zgodnie zaś z ówcześnie obowiązującym art. 33 § 3 k.p.a. pełnomocnik strony będący adwokatem lub radcą prawnym mógł poświadczyć za zgodność z oryginałem jedynie odpis pełnomocnictwa. W konsekwencji organ nie mógł uznać za dowody w sprawie kopii postanowień spadkowych, co skutkowała koniecznością ponownego wezwania stron do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wyjaśnił ponadto, że w niniejszym postępowaniu do dokonania oceny kwestionowanego przez strony orzeczenia, niezbędne było zebranie materiału dowodowego, a w szczególności odnalezienie archiwalnych akt wywłaszczeniowych. Przedstawił ponadto w sposób szczegółowy podejmowane w sprawie czynności zmierzające do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie. Wskazał również, że z uwagi na zgon jednej z uczestniczek postępowania - B. Ł.- w dniu [...] października 2011 r. zawiesił postępowanie do czasu ustalenia jej następców prawnych. Postępowanie to podjęte zostało postanowieniem z [...] lipca 2012 r. (po uzyskaniu aktu poświadczenia dziedziczenia po wyżej wymienionej) i wówczas organ rozpoczął dalsze czynności zmierzające do wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego sprawy. W tym stanie rzeczy Minister podkreślił, że na długość prowadzonego postępowania miał wpływ okres jego zawieszenia, brak profesjonalnego działania pełnomocnika wnioskodawców oraz brak możliwości dokonania pewnych ustaleń samodzielnie jak np. ustalenie geodezyjnego położenia nieruchomości. Jednocześnie wyjaśnił, że w toku postępowania konieczna była czterokrotna zmiana referenta zajmującego się sprawą. Wskazał także, że w wydziale ds. rewindykacji mienia (który to wydział merytorycznie zajmował się sprawą) obecnie prowadzonych jest około 400 postępowaniami jednocześnie, a zajmuje się nimi jedynie trzech referentów. Na wydłużenie okresu rozpoznawania sprawy miały także wpływ zmiany organizacyjne wynikające z likwidacji kolejnych ministerstw prowadzących tę sprawę. Organ podniósł poza tym, że w sprawie sporządzony już został projekt rozstrzygnięcia, który znajduje się na etapie weryfikacji.