Sprawa ze skargi P.K. na przewlekłość Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznanie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P.K. na przewlekłość Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznanie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. stwierdzić, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umorzyć postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 3. zasądzić od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącego P.K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

P.K. pismem z dnia 3 lipca 2013 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...].

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. stwierdził, że orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w L. z dnia [...] grudnia 1953 r. nr [...] o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczone grunty o pow. [...] na rzecz W.K., wydane zostało z naruszeniem prawa.

P.K. pismem z dnia 18 marca 2013 r. wystąpił do organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej powyższą decyzją.

Pismem z dnia 22 maja 2013 r. skarżący wezwał Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpoznanie ww. wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Pismem z dnia 17 czerwca 2013 r. organ poinformował strony postępowania, że mogą zapoznać się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, jak również wyznaczył termin rozpoznania sprawy do dnia 31 października 2013 r.

W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze z dnia 3 lipca 2013 r. skarżący wskazał, że wyznaczony przez organ termin 31 października 2013 r. na rozpoznanie sprawy jest niezgodny z przepisami art. 35 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267), powoływanej dalej jako "k.p.a." Organ nie ma ponadto potrzeby zbierania w sprawie materiału dowodowego, a nie wskazał innych okoliczności uzasadniających wyznaczenie tak odległego terminu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i wskazał, że w przedmiotowej sprawie postępowanie nie było prowadzone w sposób przewlekły, a opóźnienie w rozpatrzeniu wniosku skarżącego wynikło z jej wyjątkowo skomplikowanego charakteru. Organ zobowiązany był ponadto przed wydaniem decyzji zawiadomić strony postępowania o zebraniu materiału dowodowego, możliwości składania dodatkowych wniosków i dowodów. Minister wskazał również, że decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 119 pkt 2 w zw. z art. 120 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, jeżeli jedna ze stron złoży taki wniosek, a żadna z pozostałych stron w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o złożeniu wniosku nie zażąda przeprowadzenia rozprawy - taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.

Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Strona 1/2