Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie: WSA Anna Wesołowska WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpoznania wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2016 r., nr [...] - w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżącej A. P. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] czerwca 2017 r. A. P., E. P., D. S., J. W., E. W. i M. W. (dalej jako: skarżące), reprezentowane przez radcę prawnego K. K., wystąpiły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa (dalej jako: organ/Minister) w rozpoznaniu wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2016 r. nr [...].
Skarżące zarzuciły organowi naruszenie: 1) art. 35 § 1 i § 3 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie, w konsekwencji czego niewydanie decyzji w zakreślonym przez ustawodawcę terminie; 2) art. 36 k.p.a. objawiające się w przesuwaniu terminu wydania decyzji, bez wykazania istotnej przyczyny zwłoki; 3) naruszenie art. 12 k.p.a. w zw. z art. 35 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji naruszenie zasady szybkości postępowania i koncentracji materiału dowodowego.
Mając powyższe na uwadze skarżące wniosły o: 1) zobowiązanie Ministra do wydania decyzji w terminie zakreślonym przez Sąd; 2) stwierdzenie, iż bezczynność Ministra nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa; 3) rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym; 4) wymierzenie organowi grzywny określonej w art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej powoływana jako p.p.s.a.) w związku z art. 154 § 6 p.p.s.a; 5) przyznanie na rzecz skarżących sumę pieniężną określoną w art. 149 § 2 p.p.s.a w związku z art. 154 § 6 p.p.s.a. w wysokości wg. uznania Sądu; 6) zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.
Odpowiadając na skargę Minister wniósł o jej oddalenie, wskazując, że przedmiotowa sprawa posiada skomplikowany charakter i wymaga analizy obszernego materiału dowodowego. Minister badając zasadność zaskarżonego rozstrzygnięcia prowadzi postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia, czy zachodziły podstawy do wydania decyzji dekretowej, jeśli zaś decyzję wydano z naruszeniem prawa, to czy naruszenie to miało charakter rażący. Ponadto organ nie ogranicza się tylko do kontroli decyzji wydanej w I instancji, lecz obowiązany jest do ponownego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, a zatem obowiązany jest dokonać analizy akt sprawy, zbadać treści ksiąg wieczystych oraz zweryfikować dane z ewidencji gruntów. W tym celu niezbędne jest również przeanalizowanie orzecznictwa sądów administracyjnych w podobnych sprawach. Przy czym Minister podniósł, że pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. wskazał stronom postępowania termin rozpatrzenia sprawy do dnia [...] marca 2017 r. Jednak termin ten z uwagi na charakter sprawy oraz dużą liczbę jednocześnie prowadzonych postępowań nie został dochowany. Następnie pismem z dnia [...] lipca 2017 r. Minister wyznaczył kolejny termin rozpatrzenia sprawy do [...] sierpnia 2017 r. Organ podkreślił również, iż zasada szybkości określona w art. 12 k.p.a. jest współzależna z zasadą prawdy obiektywnej, zatem obowiązkiem organu jest dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz rozpatrzenie sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.