Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Sędzia WSA Tomasz Szmydt Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz M. P. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 7 stycznia 2014 r. (data prezentaty) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga m. p. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w K. z dnia [...] stycznia 1963 r. Nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w K. w gm. kat. [...], objętej lwh [...], oznaczonej l. kat. [...] o pow. [...] m² stanowiącej własność J. P.

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o jej oddalenie, przedstawił przebieg postępowania w sprawie stwierdzając, że do chwili obecnej pozyskał jedynie część nowych dokumentów i aktualnie oczekuje na odpowiedź z Archiwum Urzędu Miasta K. o nadesłanie planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej nieruchomości. Analiza akt sprawy wykazała konieczność ustalenia, jakim obecnie działkom odpowiada wywłaszczona działka nr [...], bowiem nadesłany przez Urząd Miasta K. Wydział Geodezji przy piśmie z dnia 25.10.2007 r. oraz z dnia 10.12.2013 r. aktualny stan wywłaszczonej nieruchomości jest różny. Dodał, że wyznaczył termin do wydania rozstrzygnięcia do dnia 15 marca 2014r.

Na rozprawie w dniu 5 czerwca 2014 r. stawił się pełnomocnik organu i złożył do akt sprawy odpis decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] rozpoznającą wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych w K. z dnia [...] stycznia 1963 r. Nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w K. w gm. kat. [...], objętej lwh [...], oznaczonej l. kat. [...] o pow. [...] m² stanowiącej własność J. P.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że skarga w rozpoznawanej sprawie została wniesiona po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Skarżąca bowiem, przed wniesieniem skargi na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, złożyła zażalenie w trybie art. 37 § 1 kpa.

Stosownie do treści art. 35 § 1 kpa organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od daty wszczęcia postępowania (art. 35 § 3 kpa). W myśl art. 36 § 1 kpa o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w ustawowym terminie określonym w art. 35 kpa organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu (art. 36 § 2 kpa).

W doktrynie wskazuje się, że z przewlekłym prowadzeniem postępowania przez organ administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy ma miejsce takie działanie lub zaniechanie organu, które sprowadza się do prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. Drachal, J. Jasielski, R. Stankiewicz (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, tezy do art. 149). Również mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy (J. Borkowski (w:) B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Warszawa 2011, tezy do art. 37).

Strona 1/2