Sprawa ze skargi A. B., I. P. i K. B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska (spr.) WSA Anita Wielopolska-Fonfara Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 r. sprawy ze skargi A. B., I. P. i K. B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego 1. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązana organu do rozstrzygnięcia sprawy w określonym terminie; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz A. B., I.P. i K. B. solidarnie kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

A.B., I. P. i K. B. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] lipca 1951 r. dotyczącego odmowy przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości położonej przy ul. [...] róg [...]. W skardze wskazali, że organ decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. stwierdził nieważność swojego orzeczenia z dnia [...] stycznia 2002 r. na którego podstawie uchylono decyzję Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] lipca 1951 r. na skutek odwołania wniesionego przez T.F. Pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. M. B. ponowiła swój wniosek z dnia [...] listopada 1999 r. i zwróciła się o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia. Następnie w dniu [...] października 2012 r. wezwała Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpoznanie jej wniosku oraz wyznaczenie rozpoznania sprawy poza terminem kolejności wpływu ze względu na podeszły wiek wnioskodawczyni. Skarżący wskazali, że kolejne wezwania SKO do usunięcia naruszenia prawa poprzez niezwłoczne rozpoznanie sprawy zostały złożone przy pismach z dnia [...] lutego 2013 r., z dnia [...] kwietnia 2013 r. i z dnia [...] kwietnia 2013 r. W dniu [...] kwietnia 2013 r. organ zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] lipca 1951 r. Skarżący wskazali również, że w dniu [...] kwietnia 2014 r. zmarła M. B. a oni zostali jej spadkobiercami. Zdaniem skarżących Samorządowe Kolegium Odwoławcze pozostaje w rażącej bezczynności bowiem postępowanie w niniejszej sprawie toczy się już 15 lat i nie zostało zakończone. O rażącej bezczynności organu w ich ocenie świadczy również brak podejmowania jakichkolwiek czynności od ponad roku tj. od co najmniej [...] lipca 2013 r. na skutek bezzasadnego oczekiwania na postępowania spadkowe po zmarłych właścicielach lokali z budynku przy ul. [...] róg [...]. Skarżący podnieśli poza tym, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze dokonuje wszelkich czynności w sposób opieszały. Postępowanie w sprawie zostało bowiem wszczęte dopiero po upływie 6 miesięcy od dnia ponownego wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nieważności, zaś kolejne czynności były podejmowane z co najmniej miesięcznymi odstępami i ostatecznie od ponad roku zostały całkowicie zaniechane.

Odpowiadając na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wniosło o umorzenie postępowania wskazując, że postanowieniem z dnia [...] października 2014 r. zawiesiło postępowanie w sprawie do czasu ustalenia następstwa prawnego po Z.S. i I. S. Organ wskazał przy tym, że w jego ocenie argumenty skargi dotyczące ustalenia tego, czy osoby będące użytkownikami wieczystymi gruntu a także właściciele lokali, z którymi związane są odpowiednie udziały w użytkowaniu wieczystym, powinny być rozpatrzone w postępowaniu zakończonym tym postanowieniem a nie w postępowaniu dotyczącym przewlekłego prowadzenia postępowania. Organ wskazał poza tym, że mimo przekroczenia terminów załatwienia sprawy określonych w kodeksie postępowania administracyjnego, nie pozostawał biernie lecz podejmował czynności mające na celu załatwienie sprawy. Organ zauważył przy tym, że sam pełnomocnik stron poinformował o śmierci wnioskodawczyni dopiero po ustaleniu jej spadkobierców.

Strona 1/2