Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi T. L. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia oddala skargę.
T. L. (dalej: skarżący), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w dniu [...] grudnia 2015 r. (data stempla pocztowego) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku H. P. z dnia [...] marca 2015 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1960 r. nr [...], odmawiającego dotychczasowej właścicielce przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].
Pismem z dnia [...] listopada 2015 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpatrzenie sprawy, dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji dekretowych wydanych w odniesieniu do ww. nieruchomości.
W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że przedmiotowy wniosek z dnia [...] marca 2015 r. został wniesiony przez profesjonalnego pełnomocnika w imieniu H. P. Jednakże z odpisu zupełnego aktu zgonu z dnia [...] listopada 2004 r. wydanego przez Urząd Stanu Cywilnego w L., znak: [...] wynika, iż H. P. zmarła w dniu [...] listopada 2004 r. W związku z tym organ zaznaczył, że przedmiotowa skarga na bezczynność nie pochodzi od strony postępowania, bowiem ani T. L., ani jego pełnomocnik (ten sam co H. P.) nie wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1960 r., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.)
Z analizy akt niniejszej sprawy wynika, że przedmiotowy wniosek z dnia [...] marca 2015 r. został wniesiony przez profesjonalnego pełnomocnika w imieniu H. P., która zmarła w dniu [...] listopada 2004 r. (akt zgonu z dnia [...] listopada 2004 r., znak: [...]).
W związku z powyższym Sąd uznał, że wniesienie powyższego wniosku było nieskuteczne i nie rodziło po stronie organu obowiązku jego rozpoznania, ponieważ wniosek został wniesiony w imieniu osoby, która nie żyła od ponad 10 lat. Niewątpliwe jest również to, że pełnomocnik, wnoszący przedmiotowy wniosek nie miał do tego umocowania, ponieważ jego pełnomocnictwo wygasło z chwilą śmierci H. P.
Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa oraz skarga zostały natomiast wniesione w imieniu T. L. Nie został w nich wykazany interes prawny skarżącego. Należy przy tym podkreślić, że skarżący posiada profesjonalnego pełnomocnika, który działa w jego imieniu. W związku z tym wszelkie pisma powinny być formułowane precyzyjnie, czego nie można powiedzieć o pismach pełnomocnika, znajdujących się w aktach administracyjnych niniejszej sprawy oraz o skardze.
Konkludując powyższe, Sąd podziela stanowisko organu wyrażone w odpowiedzi na skargę, stwierdzające, że przedmiotowa skarga na bezczynność została wniesiona przez osobę, która nie jest stroną postępowania. T. L. nie wystąpił do organu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1960 r. nr [...].
Z powyższych względów skarga podlega oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.