Dnia 5 czerwca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska- Jaroszewicz Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) po rozpoznaniu 5 czerwca 2019 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. K. na przewlekłość Ministra Przedsiębiorczości i Technologii w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] maja 2017 r. o stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu [...] z dnia [...] października 1950 r. sygn. [...] w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem "[...]", wł. K. W. z siedzibą w P., ul. [...] 1. stwierdza, że Minister Przedsiębiorczości i Technologii dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2017 r. o stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu [...] z dnia [...] października 1950 r. sygn. [...] w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem "[...]", wł. K. W. z siedzibą w P., ul. [...]; 2. stwierdza, że przewlekłość o której mowa w pkt 1 wyroku miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa; 3. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu.
Pismem z [...] lutego 2019 r. K. K. (dalej jako skarżąca) wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność lub przewlekłość Ministra Przedsiębiorczości i Technologii (dalej jako organ) w rozpoznaniu wniosku o stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu [...] z [...] października 1950 r. sygn. [...] w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem "[...]" wł. K. W. w P..
Skarżąca wskazała, że postępowanie zostało wszczęte [...] stycznia 2016 r. i do chwili wniesienia skargi nie zostało ukończone. Stanowi to o naruszeniu przez organ art. 35, 36 i 37 K.p.a. Mając powyższe na uwadze skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do wydania aktu i stwierdzenie przewlekłości lub bezczynności organu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wskazał, że postępowanie nieważnościowe zostało formalne zakończone wydaniem przez Ministra Rozwoju i Finansów postanowienia z [...] marca 2017 r. znak: [...] odmawiającego wszczęcia postępowania administracyjnego z uwagi na niewykazanie interesu prawnego wnioskującej. Nowy wniosek o stwierdzenie nieważności wpłynął [...] czerwca 2017 r. Od tej daty poprzednicy prawni organu i obecny organ zwracali się do różnych podmiotów o dokumenty, które pozwoliłby na ocenę prawidłowości kwestionowanego zarządzenia (sądy, archiwa). Nie bez znaczenia jest to, że strona także powinna współdziałać przy gromadzeniu dowodów, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło. Ponadto w toku postępowania konieczne było ustalenie adresów zamieszkania A. M. i T. W.. Braki te oraz nienadesłanie z archiwum akt uniemożliwiało zakończenie postępowania w terminie. Brak w adresie został uzupełniony 21 listopada 2017 r. Pismem z 13 grudnia 2018 r. zawiadomiono strony w trybie art. 10 K.p.a. Termin upłynął dla skarżącej 2 stycznia 2019 r. Decyzją z dnia [...] marca 2019 r [...]stwierdzono nieważność zarządzenia.
Organ wskazał na sformalizowany i zawiły charakter postępowania, konieczność poszukiwania dowodów, brak inicjatywy ze strony podmiotów zainteresowanych, co ma wpływ na czas trwania postępowania. Poza tym wskazał, że do terminów przewidzianych do załatwienia sprawy nie wlicza się okresów opóźnień spowodowanych z winy strony lub z przyczyn niezależnych od organu. (art. 35 K.p.a.). W sprawie, zdaniem organu nie doszło do rażącego naruszenia prawa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Skarga jest częściowo zasadna.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018, poz. 1302 ze zm., dalej "P.p.s.a."), sprawa została rozpoznana w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym ponieważ przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia jeżeli służyły one skarżącemu (52 § 1 i 2 P.p.s.a.). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, jak np. zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.