Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Sobielarska WSA Iwona Kosińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi C. J. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz C. J. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
C. J. pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Komunikacji z dnia [...] grudnia 1979 r.
Jak wynika z akt administracyjnych sprawy C. J. pismem z dnia 2 lipca 2013 r. wystąpił do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Komunikacji z dnia [...] grudnia 1979 r. dotyczącej przekazania w użytkowanie przedsiębiorstwa [...] w [...] nieruchomości położonej w [...].
Pismem z dnia 1 lutego 2014 r. wnioskodawca wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność organu w przedmiocie rozpoznania powyższego wniosku.
Minister Infrastruktury i Rozwoju postanowieniem z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji.
C. J. w dniu 11 marca 2014 r. wystąpił z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej powyższym postanowieniem.
Pismem z dnia 15 kwietnia 2014 r. organ poinformował wnioskodawcę, że może zapoznać się z zebranym materiałem dowodowym oraz że przewidywany termin rozstrzygnięcia sprawy to 31 maja 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SAB/Wa 108/14 stwierdził, że bezczynność organu w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Komunikacji z dnia [...] grudnia 1979 r. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz umorzył postępowanie w pozostałym zakresie z uwagi na wydanie postanowienia z dnia [...] lutego 2014 r. Akta administracyjne sprawy zwrócono do organu w dniu 17 listopada 2014 r.
Pismem z dnia 1 października 2014 r. C. J. wezwał organ do wydania decyzji w sprawie, wskazując m.in., że w wyroku z dnia 22 sierpnia 2014 r. Sąd zwrócił uwagę, iż organ rozpoznając sprawę wielokrotnie przekroczył terminy określone w art. 35 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.). Również po wydaniu postanowienia z dnia [...] lutego 2014 r., zaskarżonego przez skarżącego, organ informował, że decyzja wydana zostanie do dnia 31 maja 2014 r. Także i ten termin nie został dotrzymany i postępowania nie zakończono.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze z dnia 29 grudnia 2014 r. skarżący opisał szczegółowo stan faktyczny sprawy i wniósł o zobowiązanie organu do wydania decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Ministra Komunikacji z dnia [...] grudnia 1979 r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że sprawa bezczynności organu w sprawie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Komunikacji z dnia [...] grudnia 1979 r. była już przedmiotem rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wydał prawomocny wyrok z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SAB/Wa 108/14, co niniejszą skargę czyni niedopuszczalną. W przypadku zaś zakwalifikowania skargi, jako skargi w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem z dnia [...] lutego 2014 r., organ wskazał, że skarżący nie wystosował wezwania do usunięcia naruszenia prawa, co powinno skutkować jej odrzuceniem.