Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca)., Protokolant: Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2012 r. przy udziale sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego we W. w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001r oddala skargę.
W dniu [...] 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - "A" wydał decyzję nr [...], w której określił Panu M. P. ( Podatnikowi, Stronie) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości 285.130,30 zł oraz odsetki za zwłokę od niezapłaconych w terminie płatności zaliczek w łącznej kwocie 174.630,10 zł. Po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] 2006 r. nr [...] uchylił w części decyzję organu I instancji i określił zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości 274.007,50 zł oraz odsetki od niezapłaconych w terminie zaliczek w łącznej kwocie 133.367,60 zł.
Zobowiązanie podatkowe określone decyzją Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] 2006 r. wraz z należnymi odsetkami, zostało wyegzekwowane w okresie od 22.09.2006 r. do 2.05.2007 r. Na poczet zobowiązania określonego decyzją ściągnięto kwotę 274.005,50 zł oraz odsetki za zwłokę w wysokości 95.484,96 zł. Natomiast tytułem odsetek od niezapłaconych w terminie zaliczek za poszczególne miesiące, ściągnięto w okresie od 22.06.2006 r. do 2.10.2006 r. łączną kwotę 136.029,04 zł.
Na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 17.02.2009 r. sygn. akt 1309/08 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - "A" oraz orzekł, że decyzje te nie podlegają wykonaniu. Prawomocny wyrok WSA wpłynął do organu I instancji 09.06.2009 r.
Pismem z 18.11.2011 r. Podatnik wezwał Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - "A", do usunięcia naruszenia prawa.
W uzasadnieniu ponaglenia Podatnik wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego, po uchyleniu przez sąd administracyjny decyzji zarówno organu I jak i II instancji, nie zwrócił nadpłaty, pomimo, ze nie wydał nowej decyzji w terminie 3 miesięcy, przez co uchybił obowiązkowi wynikającemu z art. 77 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz.U. z 2005 Nr 8 poz 60 z późn. zm). Zatem wpłacone na poczet zobowiązania podatkowego kwoty stanowią w ocenie pełnomocnika nadpłatę, która podlega zwrotowi z mocy prawa wraz z oprocentowaniem. Jeżeli organ podatkowy stoi na stanowisku, że brak jest podstaw do zwrotu nadpłaty, to winien, co najmniej wydać decyzję, o której mowa w art. 74a ustawy Ordynacja podatkowa. W przeciwnym wypadku strona nie ma możliwości skutecznego dochodzenia realizacji jej praw, w szczególności na drodze sądowo- administracyjnej.
Pismem z dnia 20.12.2011 Naczelnik Urzędu Skarbowego ustosunkowując się do wezwania podatnika wywodził, że kwota pobrana w trybie egzekucji administracyjnej wynikająca z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W., po uchyleniu przez WSA wyrokiem z dnia 17.02.2009 r. sygn. akt nr I SA/Wr 1309/08, którym sąd uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - "A" z dnia [...] 2004 r. nr [...] nie została podatnikowi zwrócona, ponieważ postępowanie podatkowe było nadal prowadzone.