Diety wypłacone pracownikom Najwyższej Izby Kontroli korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, a art. 78 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /t.j. Dz.U. 2001 nr 85 poz. 926 ze zm./ stanowi lex specialis do ogólnych norm regulujących diety pracownicze i ma zastosowanie do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Krystyna Zaremba, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Najwyższej Izby Kontroli - Delegatura w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 22 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Rz 270/04 w sprawie ze skargi Najwyższej Izby Kontroli- Delegatura w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 22 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytuł podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Najwyższej Izby Kontroli - Delegatura w R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 900 zł /słownie: dziewięćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
II FSK 1115/05
U Z A S A D N I E N I E
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 marca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę Najwyższej Izby Kontroli - Delegatury w R. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 22 czerwca 2004 r. w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd stwierdził, iż spór sprowadza się do problemu czy diety wypłacone w 2003 r. pracownikom Delegatury Najwyższej Izby Kontroli w R., wykonującym lub nadzorującym czynności kontrolne na terenie całego kraju ponad wysokość określoną w par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju /Dz.U. nr 236 poz. 1990/ były wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych z mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ - zwanej dalej u.p.d.f. w brzmieniu obowiązującej w 2003 r. jak twierdzi skarżąca, czy też na podstawie par. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów /przychodów/ /Dz.U. nr 47 poz. 454/, jak podaje organ odwoławczy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ta ostatnia podstawa prawna powoduje, zdaniem organu odwoławczego, brak podstaw do orzekania w sprawie odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych w 2003 r. przedmiotowych diet ponad wysokość określoną w wyżej cyt. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. Ta podstawa prawna aczkolwiek podana w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji w związku z art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - zwana dalej Ord. pod. stanowiła podstawę do umorzenia postępowania.
W związku z tym, w ocenie Sądu, niezasadny okazał się zarzut zawarty w skardze odnośnie naruszenia przez organ odwoławczy art. 210 Ord. pod. przez niewskazanie podstawy prawnej do umorzenia postępowania podatkowego.
Odnosząc się do istotny sporu Sąd wskazał, że zwolnienie przedmiotowych diet wypłaconych pracownikom NIK Delegatury w R. w 2003 r. ponad wysokość określoną w par. 4 ust. 1 wyżej cyt. rozporządzenia Ministra Pracy o Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. wynikało jak słusznie podniósł skarżący w art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.f. Unormowanie z art. 78 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /t.j. Dz.U. 2001 nr 85 poz. 926 ze zm./ stanowi niewątpliwie lex specialis w stosunku do norm ogólnych regulujących diety pracownicze Sąd wyjaśnił, iż do końca 2002 r. diety wypłacone pracownikom NIK nadzorującym lub wykonującym czynności kontrolne w całości były objęte zwolnieniem podatkowym. Do pierwszego stycznia 2003 r. zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, wolne od podatku dochodowego były: "diety i inne należności za czas podróży służbowej do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra". Nowe brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.f. obowiązujące od 1 stycznia 2003 r. wprowadzono art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2002 r. /Dz.U. nr 135 poz. 1146/ o zmianie Kodeksu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw.