Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Karolina Zarzycka-Ciołkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1479/11 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa [...] "P." z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 4 lutego 2012 r. nr IPPB5/423-921/10-2/RS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz Przedsiębiorstwa [...] "P." z siedzibą w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/8

1. Wyrokiem z 27 lutego 2012 r., III SA/Wa 1479/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 4 lutego 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych zaskarżoną przez Przedsiębiorstwo "P." z siedzibą w W. (dalej jako: "skarżący").

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: wnioskiem z 17 grudnia 2010 r. skarżący zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych pracownikom skarżącego nagród (premii) z zysku. W przedmiotowym wniosku skarżący przedstawił następujące zdarzenie przyszłe: z uwagi na treść art. 11 ustawy z 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. 1992 Nr 6, poz. 27 z późn. zm., dalej jako: "u.g.f.p.p.") dyrektor naczelny podejmuje decyzje o podziale zysku na fundusz przedsiębiorstwa i fundusz załogi. Zebranie delegatów podejmuje następnie uchwałę o podziale funduszu załogi i przeznaczeniu jego stosownej części na fundusz nagród dla pracowników (wraz z należnymi od nich składkami na ubezpieczenie społeczne płaconymi przez pracodawcę). Wypłata nagrody z zysku jest dodatkowym przychodem dla pracowników obciążonym składką ZUS i podatkiem dochodowym od osób fizycznych tak jak każdorazowo wypłacane im wynagrodzenie.

Wskazując na powyższe skarżący zadał następujące pytanie: czy poniesione wydatki na wypłatę nagrody z zysku (bez składki na ZUS płaconej przez pracodawcę) dla pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa w miesiącu ich wypłaty?

Zdaniem skarżącego, należy przyjąć, iż przedmiotowe nagrody otrzymywane przez pracowników niewątpliwie stanowią część wynagrodzenia pracownika, a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodu pracodawcy.

3. Zaskarżoną interpretacją z 4 lutego 2011 r. Minister Finansów uznał powyższe stanowisko skarżącego za nieprawidłowe. W ocenie organu skarżący nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych dla pracowników nagród z wypracowanego przez przedsiębiorstwo zysku netto.

Wypłacone pracownikom wypłaty (nagrody) z zysku netto, choć niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa, to jednak nie spełniają one wszystkich przesłanek niezbędnych do zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów. Wypłaty te stanowią bowiem element podziału wypracowanego przez przedsiębiorstwo zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym). Nie mają one więc charakteru kosztowego. Wydatki te nie będą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż ich źródłem jest zysk.

4. Po uprzednim bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa skarżący w skardze do WSA w Warszawie na powyższą interpretację zarzucił naruszenie: art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.p.") w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.f."); art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 u.p.d.o.p.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów