Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi K. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA del. Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2017 r. sygn. akt III SAB/Wa 14/17 w sprawie ze skargi K. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w W. na rzecz K. G. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Sygnatura akt II FSK 1240/18

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. C. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego w W. postanowieniem z dnia 29.05.2015 r. wszczął postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych przez skarżącego podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. zakończenie tego postępowania oznaczył na dzień 16.08.2015 r., a następnie postanowieniami: z dnia 6.08.2015 r., z dnia 9.10.2015 r., z dnia 16.12.2015 r., z dnia 28.01.2016 r., z dnia 18.04.2016 r., z dnia 19.08.2016 r., z dnia 12.10.2016 r. i z dnia 22.12.2016 r. oraz pismem z dnia 23.02.2017 r. wyznaczał nowe terminy jego zakończenia, ostatnio na dzień 24.04.2017 r. Jako przyczyny niezakończenia postępowania w terminie pierwotnym oraz terminach przedłużonych wskazywano wzywanie skarżącego do przedłożenia dokumentacji finansowo-księgowej, przekazania informacji o posiadanych rachunkach bankowych (pieniężnych i papierów wartościowych), przedstawienia umów na usługi marketingowe, dostawy, najem lokali, sponsoringu i kont rozrachunkowych z kontrahentami, faktur, ewidencji środków trwałych wraz z kartami tych środków, dowodów własności lokali oraz przetłumaczonej na język polski umowy sprzedaży mieszkania w USA, a także informacji na temat transakcji z podmiotami powiązanymi osobowo lub kapitałowo, wykazania związku zakupionych usług i towarów z prowadzoną działalnością. Jako przyczynę przedłużania postępowania wskazywano też konieczność przeprowadzenia analizy dostarczonych dokumentów, przesłuchania świadków oraz przesłuchania skarżącego w charakterze strony. Pomimo przekazania żądanych dokumentów i informacji wezwania były wielokrotnie ponawiane, a termin przesłuchania skarżącego kilkakrotnie zmieniany.

Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej uznał ponaglenie skarżącego na niezałatwienie sprawy w terminie za niezasadne.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący zarzucił prowadzenie postępowania kontrolnego w sposób przewlekły przez podejmowanie czynności niecelowych i pozornych, co doprowadziło do utrzymywania skarżącego w niepewności co do jego sytuacji prawnej przez 22 miesiące. Podniósł, że stanowi to naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 125 § 1, art. 139 § 1, art. 140 § 1 i § 2, art. 216 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej: O.p.) oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28.09.1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 720 ze zm., dalej: u.k.s.), a także art. 80h, art. 83 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 3c ustawy z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829 ze zm.). Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do zakończenia postępowania kontrolnego w terminie jednego miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, o stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłości z rażącym naruszeniem prawa, o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: P.p.s.a.) oraz przyznanie na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej.

Strona 1/4