Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty we wpłacie na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Stefan Kowalczyk, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Centrum Filmowego H. S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 986/07 w sprawie ze skargi Centrum Filmowego H. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty we wpłacie na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Centrum Filmowego H. S.A. z siedzibą w L. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Wnioskiem z dnia 12 października 2006 r. "H." S.A. z siedzibą w L., powołując się na art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; w dalszym tekście "Ordynacja podatkowa") w związku z art. 19 ust. 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111; dalej "ustawa o kinematografii"), zwróciło się do Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej o stwierdzenie nadpłaty w zakresie całości wpłaty w wysokości 63.997,97 zł dokonanej w dniu 25 września 2006 r. na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia 20 lutego 2007 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej jako "Kpa") oraz art. 19 ust. 1 i 9 ustawy o kinematografii w związku z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej z dnia 16 listopada 2006 r., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w wysokości 63.997,97 zł z tytułu opłat na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej (w skrócie: PISF). W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy podniósł, iż ustawa o kinematografii w art. 19 ust. 1 nałożyła na podmioty prowadzące kina obowiązek dokonywania wpłat na rzecz PISF w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego z tytułu wyświetlania filmów i reklam w kinie, przed podziałem z podmiotem prowadzącym dystrybucję. Odwołując się do wykładni językowej powoływanego przepisu organ odwoławczy stwierdził, że adresatem ww. normy prawnej jest, niezależnie od swojej formy organizacyjnej, podmiot gospodarczy, który prowadzi kino, definiowane jako miejsce i zespół urządzeń technicznych służących do publicznego wyświetlania filmów.

Na powyższe rozstrzygnięcie strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzuciła naruszenie art. 19 ust. 1 ustawy o kinematografii poprzez wydanie decyzji w sprawie na podstawie przepisu sprzecznego z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącej, przyjęte w ustawie kryterium ("prowadzenie kina") w żaden sposób nie daje podstaw do uzasadnionego konstytucyjnie zróżnicowania zakresu obciążeń publicznoprawnych w zależności od rodzaju prowadzonej działalności. Nie można bowiem stwierdzić, że podmioty prowadzące kina na tyle odróżniają się od innych przedsiębiorców aby traktować je odmiennie. W szczególności, w katalogu podmiotów zobowiązanych do wpłat brak jest szeregu przedsiębiorców, którzy także korzystają z produkcji filmowej lub ją rozpowszechniają (np. operatorzy sieci UMTS, przedsiębiorcy telefonii stacjonarnej, operatorzy naziemnej sieci rozsiewczej).

W odpowiedzi na skargę Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji wniósł o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 986/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. S.A. z siedzibą w L.. W ocenie Sądu pierwszej instancji, zaskarżona decyzja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz poprzedzająca ją decyzja Dyrektora PISF, nie naruszają prawa materialnego ani przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/5