Skarga kasacyjna na postanowienie SKO w T. w przedmiocie nadpłaty w opłacie targowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), del. WSA Beata Cieloch, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 170/09 w sprawie ze skargi D. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 20 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w opłacie targowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uwzględnił skargę D.P. i uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 20 listopada 2008 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o stwierdzenie nadpłaty w opłacie targowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarżąca pismem z dnia 21 stycznia 2008 r. wystąpiła do Prezydenta Miasta G. o stwierdzenie nadpłaty w opłacie targowej, uiszczanej z tytułu pozwolenia na sprzedaż w budynku (boksie) położonym na targowisku "P." w G..

W odpowiedzi organ pierwszej instancji pismem z dnia 6 lutego 2008 r. wezwał wnioskodawczynię do sprecyzowania żądania przez wskazanie, za jakie dni ma być stwierdzona nadpłata oraz do przedłożenia dowodów zapłaty opłaty targowej za powyższy okres. Na powyższe wezwanie skarżąca nie odpowiedziała.

Na wezwanie organu podatkowego inkasent opłaty - Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Nieruchomościami sp. z o.o. w G. wyjaśniło, iż jedynym dowodem świadczącym, w jakich dniach dany najemca boksu dokonywał sprzedaży, są bilety dziennej opłaty targowej, opatrzone datą i wręczane każdorazowo poszczególnym najemcom przy poborze opłaty. Inkasent nie dysponuje kopiami takich biletów, ani żadną listą osób uiszczających dzienną opłatę targową, gdyż spółka zobowiązana była jedynie do sporządzania wykazu osób odmawiających uiszczenia opłaty. Wykazy te przekazywane były na koniec każdego miesiąca do Urzędu Miasta G. w formie raportu ze sprzedaży biletów.

Decyzją z dnia 4 lutego 2008 r. Prezydent Miasta G. odmówił skarżącej stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej. Powyższa decyzja została decyzją z dnia 12 czerwca 2008 r. uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T.. Rozpoznając ponownie sprawę Prezydent Miasta G. ponownie, pismem z dnia 11 sierpnia 2008 r., wezwał skarżącą do usunięcia braków wniosku przez wskazanie dni, za jakie organ podatkowy ma stwierdzić nadpłatę, określenie kwoty nadpłaty oraz do przedłożenia dowodów zapłaty opłaty targowej.

W odpowiedzi na kolejne wezwanie organu podatkowego skarżąca w piśmie z dnia 19 sierpnia 2008 r. wyjaśniła, że żąda ustalenia nadpłaty w opłacie targowej od dnia 1 grudnia 2004 r. do dnia złożenia wniosku, z uwzględnieniem miesięcy, w których opłatę targową uiszczała.

Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2008 r. Prezydent Miasta G. pozostawił wniosek o stwierdzenie nadpłaty w opłacie targowej bez rozpatrzenia, wskazując, że we wniosku nie podano wysokości podatku nienależnego lub wpłaconego w wysokości wyższej niż należna. Samo wskazanie okresu, którego nadpłata dotyczyła, bez określenia jej wysokości, uniemożliwiało merytoryczne rozpatrzenie sprawy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. postanowieniem z dnia 20 listopada 2008 r. postanowienie Prezydenta Miasta G. utrzymało w mocy, wskazując, że żądanie zawarte we wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie spełniało wszystkich wymogów formalnych, gdyż było niedookreślone i miało tylko pozory skonkretyzowanego żądania, co uniemożliwiało przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. W szczególności nie przedstawienie choćby przybliżonego czasookresu, którego dotyczyło żądanie stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej, uniemożliwiało merytoryczne rozpatrzenie sprawy. Jakkolwiek co do zasady ciężar prawidłowego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego spoczywa na organie podatkowym, niemniej obowiązku tego nie można rozumieć bezwzględnie, a na stronie ciąży obowiązek współpracy.

Strona 1/5