Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA Antoni Hanusz, WSA del. Anna Juszczyk-Wiśniewska (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 661/09 w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 29 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty skarbowej oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 661/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 29 maja 2009 r. w przedmiocie opłaty skarbowej.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 29 maja 2009 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu podatkowego I instancji z dnia 12 stycznia 2009 r. nr [...], w której Prezydent Miasta D.odmówił stwierdzenia nadpłaty opłaty skarbowej w kwocie 160 zł., uiszczonej za wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej pojazdu.
Kolegium Odwoławcze uznało, że opłata skarbowa należna od wydania zaświadczenia wskazanego w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej - pkt 11 część II - nie może być postrzegana jako obciążenie, o którym mowa w art. 90 TWE. Już z samego określenia treści zaświadczenia wynika, że opłata ta dotyczy jedynie sytuacji przywozu pojazdów nabywanych z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Brak natomiast przepisu, który przewidywałby konieczność uzyskania analogicznego zaświadczenia, podlegającego opłacie skarbowej w razie nabycia pojazdu w kraju. Zdaniem Kolegium opłata skarbowa nie stanowi również cła ani opłaty o skutku równoważnym, o którym mówi przepis art. 25 TWE, jest natomiast daniną o charakterze publicznoprawnym, stanowiącą częściową lub całkowitą odpłatność za czynności dokonywane przez organy administracji publicznej. Przy wydaniu przez organ podatkowy przedmiotowego zaświadczenia, potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług, zachodzi konieczność m.in. dokonania sprawdzenia dokumentów pojazdu, umowy lub faktury lub innych dokumentów związanych z nabyciem pojazdu, stanowiących podstawę wydania takiego zaświadczenia. Ma to służyć realizacji dyrektywy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ( 2006/112/WE).
Ponadto organ odwoławczy uznał, że opłata skarbowa została uiszczona za wydanie zaświadczenia VAT-25 dotyczącego pojazdu wyprodukowanego w 1991 r., a więc nie będącego nowym środkiem transportu w rozumieniu art. 2 ust. 10 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W przypadku pojazdu nabytego przez stronę nie można zatem mówić o bezwzględnym obowiązku uzyskania zaświadczenia dla celów jego rejestracji, skoro od 2 maja 2006 r. obowiązek ten dotyczy wyłącznie nowych środków transportu. Tym samym nie została naruszona zasada swobodnego przepływu towarów.
W skardze na powyższą decyzję wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżący A. J. domagał się jej uchylenia w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania zarzucając naruszenie:
- art. 15 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w ten sposób, iż Kolegium rozstrzygało o obowiązku przedkładania, przy rejestracji sprowadzonego z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej pojazdu, zaświadczenia VAT-25, co pozostaje poza zakresem właściwości rzeczowej tego organu podatkowego,