Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Gminy S. w przedmiocie uchwały w sprawie zwolnienia z podatku od nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Anna Dumas, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. i W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Po 62/09 w sprawie ze skargi A. S. i W. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia 30 grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie uchwały w sprawie zwolnienia z podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. S. i W.S. na uchwałę Rady Gminy Strzałkowo z dnia 30 grudnia 2003 r. Nr XV/102/03 w przedmiocie zwolnienia w podatku od nieruchomości

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. W dniu 30 grudnia 2003 roku, Rada Gminy Strzałkowo podjęła uchwałę w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości. Zostały w niej określone warunki, które powinni spełnić przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą na terenie gminy, aby uzyskać zwolnienie od podatku od nieruchomości. Na mocy uchwały z podatku od nieruchomości zwolnione zostały grunty, budynki, budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, budynki mieszkalne lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej będące własnością lub w posiadaniu podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą na terenie Gminy S. po dniu wejścia w życie niniejszej uchwały, zatrudniających, co najmniej 5 osób zamieszkałych i zameldowanych na pobyt stały na terenie Gminy S., przy czym ww. osoby w ogólnej strukturze zatrudnienia danego podmiotu stanowią co najmniej 60%".

Skarżący wnieśli skargę na powyższą uchwałę, wskazując, że została wydana z naruszeniem prawa, które polegało na zaistnieniu przesłanek z art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) w związku z art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej u.s.g.); ewentualnie - stwierdzenia, że uchwała ta jest niezgodna z prawem - w przypadku uznania, że nie zachodzą przesłanki wskazane w powyższych przepisach.

Zaskarżonej uchwale Skarżący zarzucili:

1) naruszenie przepisów prawa materialnego:

a) przepisu art. 5 ust. 2 oraz art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 roku, Nr 9, poz. 84 ze zm., dalej u.p.o.l.);

b) art. 87 oraz art. 88 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą z dnia 13 listopada 1962 roku (tekst traktatu opublikowany w Dz. U. z 2004 roku, Nr 90, 864/2);

c) art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 roku w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U.UE.L.01.10.33);

d) przepisów art. 2, 7 oraz 9 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 roku, Nr 78, poz. 483)

2) naruszenie przepisów postępowania - przepisu art. 7 i 8 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2008 roku, Nr 06, poz. 14 ze zm.).

W uzasadnieniu skarżący wskazali, że kupili nieruchomość, która w ich ocenie spełniała wymogi zaskarżonej uchwały, konieczne do uzyskania zwolnienia w podatku od nieruchomości. Jednak Wójt Gminy S. decyzją z dnia 10 lutego 2005 r. nałożył na skarżących obowiązek zapłaty podatku od powyższej nieruchomości oraz podatku rolnego w łącznej wysokości 60.690,20 zł. Pismem z dnia 17 marca 2005 r. skarżący wnieśli o umorzenie części podatku od nieruchomości. W wyniku przeprowadzonego postępowania Wójt Gminy S. wydał w dniu 31 sierpnia 2005 roku decyzję, w której odmówił zmiany wcześniejszej decyzji. A. i W. S. dnia 16 września 2005 roku złożyli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. odwołanie od powyższej decyzji. SKO decyzją z dnia 2 grudnia 2005 roku uznało, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Strona 1/5