Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 1350/15 w sprawie ze skargi B. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) zasądza od B. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.
Zaskarżonym wyrokiem z 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1350/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę B. S.A. w W. i uchylił postanowienie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2015 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej.
Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:
We wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej bank wskazał, że rozważa utworzenie podatkowej grupy kapitałowej (dalej: PGK) wraz z pięcioma innymi spółkami kapitałowymi z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednym z wymagań, których spełnienie weryfikowane jest corocznie przez okres istnienia PGK jest utrzymanie przez PGK, za każdy rok podatkowy, udziału dochodów w przychodach w wysokości co najmniej 3% (art. 1a ust. 2 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: u.p.d.o.p./) W związku z powyższym bank w drodze interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego chce uzyskać potwierdzenie prawidłowości zasad kalkulacji wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 1 a ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p. W związku z planowanym utworzeniem PGK, spółka chciałaby potwierdzić, iż jej stanowisko, którego prawidłowość została potwierdzona w interpretacji podatkowej z dnia 20 lipca 2011 r., będzie również prawidłowe w sytuacji, gdy spółka utworzy PGK, tj. że sposób kalkulowania wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 4) u.p.d.o.p. uznany za prawidłowy w interpretacji podatkowej z dnia 20 lipca 2011 r., będzie również prawidłowy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego zawartym w niniejszym wniosku.
Uzasadniając odmowę wydania interpretacji (postanowienie z dnia 9 lutego 2015 r.), Minister Finansów wskazał, że wniosek dotyczy zagadnienia, unormowanego przepisami prawa podatkowego, którego rozwiązania nie może dostarczyć interpretacja indywidualna - wydanie interpretacji indywidualnej wymagałoby w istocie poddania ocenie (zinterpretowania) stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), a nie przepisu prawa podatkowego.
Po rozpoznaniu zażalenia banku na powyższe postanowienie, Minister Finansów utrzymał w mocy wydane rozstrzygnięcie (postanowieniem z 27 marca 2015 r.)
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bank zarzucił naruszenie art. 165a § 1 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015, poz. 613 ze zm., dalej: o.p.), art. 14b § 1 oraz art. 121 § 1 o.p. w zw. z art. 1a ust. 2 pkt 4, art. 7 ust. 1-3, art. 7a ust. 1 u.p.d.o.p., art. 14b § 1 w zw. z art. 14c § 1 o.p., a także art. 14b § 1 w zw. z art. 14k-14n o.p.
W odpowiedzi na skargę Minister Finansów, podtrzymując zaprezentowane wcześniej stanowisko, wniósł o oddalenie skargi.
Uwzględniając skargę na podstawie art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017, poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że zagadnienie zawarte we wniosku o interpretację nie wykraczało poza zakres przedmiotowy interpretacji podatkowej, gdyż jego przedmiotem były przepisy prawa podatkowego, których wykładnia i stosowanie w świetle przedstawionego przez skarżącą zdarzenia przyszłego miały wpływ na sytuację i rozliczenia podatkowe skarżącej. Tym samym - wbrew stanowisku organu - wydana interpretacja spełniałaby funkcję gwarancyjną i ochronną.