Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, del. WSA Stefan Kowalczyk (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 702/10 w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, oddalił skargę P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K., z dnia 23 lutego 2010 r. wydaną w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Stan sprawy przedstawiał się następująco :
Na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 sierpnia 2009r. J. M. działający w imieniu Spółki "C." spółka z o.o. w W. sprzedał P. C. nieruchomość położoną w Z., przy ulicy [...], stanowiącą działkę nr [...] o powierzchni [...] ha zabudowaną budynkiem [...] wraz z jego wyposażeniem, budynkiem gospodarczym oraz budowlami infrastruktury (droga, parking, plac utwardzony), za kwotę 7.300.000,0 zł. Powyższa sprzedaż została potwierdzona fakturą Nr [...] z dnia 18 sierpnia 2009 r., wystawioną przez sprzedającego.
Od powyższej umowy sprzedaży notariusz - jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych naliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych przypadający od nieruchomości zabudowanej w kwocie 143.566,00 zł według stawki 2% (podatku od czynności cywilnoprawnych od wyposażenia budynku, opisanego w § 1 tego aktu notariusz nie pobrał na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych - Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.) zw. dalej ustawą o pcc.
Wnioskiem z dnia 22 września 2009 r. P. C. wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 143.566 zł. Jego zdaniem, notariusz niesłusznie pobrał podatek od umowy zakupu w/w nieruchomości, gdyż nieruchomość ta podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zw. dalej ustawą o VAT.
Decyzją z dnia 20 listopada 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. odmówił stwierdzenia żądanej nadpłaty wyjaśniając, iż w tym przypadku zastosowanie ma art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o pcc, w świetle którego wspominanemu podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.
Zdaniem organu w sprawie zachodzi wyjątek wskazany w/w przepisie. W związku z czym organ uznał, że płatnik w sposób właściwy odprowadził zakwestionowany przez skarżącego podatek.
W odwołaniu skarżący, zarzucając naruszenie art. 2 pkt 4 lit a) ustawy o pcc, domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i orzeczenia zgodnie z wnioskiem lub ewentualnie jej uchylenia oraz przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu podniósł, że zgodnie z treścią wspomnianego przepisu podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest: opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Jest to przy tym niezależna przesłanka od art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o pcc przywołanej przez organ. W rozważanym przypadku, zdaniem strony, skoro sprzedający był podatnikiem VAT (na dowód czego wystawił stosowną fakturę), to zastosowanie winien znaleźć właśnie powołany przepis, eliminujący w tej sytuacji jednoczesne opodatkowanie transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych.