Skarga kasacyjna na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 1, ppkt 1 i 2 uchwały nr [...] Rady Miasta P. w sprawie podatku od nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 334/12 w sprawie ze skargi Gminy P. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia 29 grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 1, ppkt 1 i 2 uchwały nr [...] Rady Miasta P. z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Gminy P. na rzecz Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 334/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Gminy P. (dalej jako "Gmina") na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. (dalej jako "RIO" lub "organ nadzoru") z dnia 29 grudnia 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 1, ppkt 1 i 2 uchwały nr XII/179/11 Rady Miasta P. z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie podatku od nieruchomości (dalej jako "uchwała Rady Miasta").

Przestawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Gmina wniosła skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze RIO. Zaskarżonej uchwale zarzuciła wydanie jej z naruszeniem prawa materialnego, tj.:

1) art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.", przez błędne uznanie, że § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 uchwały Rady Miasta wprowadza zwolnienia od podatku od nieruchomości o charakterze przedmiotowo-podmiotowym;

2) art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.s.g", przez przyjęcie, że § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 uchwały Rady Miasta jest sprzeczny z prawem.

Wskazując na powyższe Gmina wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej uchwały na podstawie art. 148 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a."

Uzasadniając skargę Gmina podniosła, że w uchwale Rady Miasta w § 2 ust. 1 wprowadzono zwolnienia gruntów, budynków lub ich części oraz budowli:

1) stanowiących mienie komunalne zajęte na realizację zadań określonych w art. 7 ust. 1 pkt 6-10 u.s.g., z wyjątkiem nieruchomości lub ich części wynajmowanych osobom trzecim na prowadzenie działalności gospodarczej i cele mieszkalne;

2) stanowiących mienie komunalne zajęte na realizację zadań określonych w art. 4 ust. 1 pkt 1, 3-5 oraz pkt 17 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.s.p.", z wyjątkiem nieruchomości lub ich części wynajmowanych osobom trzecim na prowadzenie działalności gospodarczej i cele mieszkalne;

3) stanowiących mienie komunalne nie oddane w posiadanie zależne.

Zdaniem Gminy, zwolnienia te mają charakter wyłącznie przedmiotowy, ponieważ odnoszą się do części przedmiotów opodatkowania, jakimi są grunty, budynki lub ich części oraz budowle, stanowiące mienie komunalne, a nie jak wskazała to RIO w zaskarżonej uchwale - w odniesieniu do pkt 1 i 2 - podmiotowo- przedmiotowe, gdyż jak wyjaśniła "cechy przedmiotu zostały tak określone, że nie znajdują one odniesienia do konkretnych indywidualnie oznaczonych podatników". Według Gminy, podatnikami podatku od wyżej wymienionych podstaw opodatkowania stanowiących mienie komunalne, są inne niż Gmina podmioty, będące posiadaczami jej nieruchomości, a nie sama Gmina, która podatnikiem jest jedynie w sytuacji określonej w pkt 3, którego nieważności RIO nie stwierdziła.

Strona 1/7