Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Lublinie w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Dominik Gajewski (sprawozdawca), Protokolant Joanna Legieć, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. [...] z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 1322/15 w sprawie ze skargi P. [...] z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 14 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym wyrokiem z 13 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 1322/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę P. [.] S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z 14 września 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku skarżąca spółka zarzuciła na podstawie art. 174 pkt 1) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. Nr 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 1a ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 2) lit. b) i e) u.p.o.l. w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2) tej ustawy przez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że stan techniczny budynku - "hali wachlarzowej" - nie powodował, że nie mogła być ona wykorzystywana w działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie stanowił względów technicznych uzasadniających zastosowanie stawki opodatkowania właściwej dla budynków pozostałych, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2) lit. e) u.p.o.l., a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie ww. przepisów.

Na podstawie art. 174 pkt 2) p.p.s.a. zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 151 i art. 145 § 1 pkt 1) lit. a) p.p.s.a. przez oddalenie skargi, podczas gdy decyzja kolegium powinna zostać uchylona, z uwagi na wskazane powyżej naruszenie przepisów prawa materialnego,

2) art. 151 i art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. przez oddalenie skargi, podczas gdy decyzja kolegium powinna zostać uchylona ze względu na naruszenie art. 122, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: o.p.), a to na skutek błędnej i wybiórczej oceny przez kolegium zebranego w trakcie postępowania materiału dowodowego.

Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi, a także o zasądzenie na jej rzecz od kolegium zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu.

Jak stanowi art 1a ust.1 pkt 3) u.p.o.l., użyte w ustawie pojecie “grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" oznacza grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Definicja legalna budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, odwołuje się m.in. do pojęcia “względów technicznych", które ma charakter zwrotu niedookreślonego. Posłużenie się w tekście ustawy tego rodzaju sformułowaniem, które charakteryzuje się szeroką otwartością znaczeniową, ma na celu uelastycznienie regulacji normatywnej i umożliwia dokonywanie zabiegów kwalifikacyjnych na podstawie różnorodnych stanów faktycznych. Ustalenie konkretnego przedmiotu odpodatkowania przez pryzmat wskazanej normy nie może zatem ograniczać się do prostego mechanizmu subsumpcji, ale wymaga starannej i uzasadnionej oceny, zrelatywizownej do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze