Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Jolanta Sokołowska, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 20/13 w sprawie ze skargi H. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 20/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę H. R. (dalej: "podatnik", "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 8 listopada 2012 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.
1.2 Przedstawiając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia 13 czerwca 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie 40.037 zł. Organ wskazał, że podatnik w 2007 r. osiągał przychody z działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą "P." [...]. W wyniku kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego stwierdzono zaniżenie przychodów w wysokości 54.189,78 zł oraz zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w kwocie 77.263,48 zł.
Po rozpoznaniu odwołania skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej w L., decyzją z dnia 13 czerwca 2012 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji i określił podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie 16.190 zł. Odnosząc się do kwestii spornych organ przeanalizował sprzedaż w dniu 25 stycznia 2007 r. ciągnika siodłowego M. i wskazał, że podatnik jako prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "P." nabył go za 10.000 zł netto w dniu 3 listopada 1999 r. Dlatego jako przychód z działalności gospodarczej należało przyjąć wartość netto wynikającą z faktury sprzedaży, tj. 25.000 zł, a w kosztach należało ująć kwotę netto z faktury zakupu, ponieważ nie został on wpisany do ewidencji środków trwałych i brak było podstaw do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W kwestii sprzedaży w dniu 25 stycznia 2007 r. O. naczepy ciężarowej C. za kwotę netto 15.000 zł (według faktury) organ wskazał, że naczepa została nabyta 3 marca 2002 r. za kwotę netto 24.000 zł oraz wpisana do ewidencji środków trwałych i amortyzowana od wartości według ceny zakupu netto. Po uwzględnieniu odpisów amortyzacyjnych, koszt uzyskania przychodów z tytułu jej sprzedaży organ określił na 9.648 zł, czego nie uwzględnił w swojej decyzji organ pierwszej instancji. Odnosząc się do sprzedaży tejże spółce w dniu 12 maja 2007 r. ciągnika siodłowego A., według faktury za kwotę netto 12.000 zł. organ zauważył, że ciągnik ten podatnik nabył 13 lutego 2003 r. za kwotę netto 60.000 zł. Ciągnik został wpisany do ewidencji środków trwałych i amortyzowany, a jako podstawę liczenia amortyzacji przyjęto wartość netto zakupu i w konsekwencji należało uwzględnić koszt uzyskania przychodu wynoszący 30.800 zł, czego organ pierwszej instancji nie uwzględnił.
W zakresie zawyżenia kosztów uzyskania przychodów Dyrektor Izby Skarbowej podzielił ustalenia i ocenę prawną organu pierwszej instancji z wyjątkiem: opłaty drogowej; odsetek od umów kredytowych w łącznej kwocie 1.911,24 zł; wynagrodzenia pracowników w wysokości 6.429,08 zł oraz składki na ubezpieczenie społeczne pracowników w kwocie 490,04 zł, które to wydatki w ocenie organu odwoławczego powinny być zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów.