Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka, WSA del. Bożena Kasprzak, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "G." sp. z o.o. z siedzibą w N. (obecnie: Syndyka masy upadłości "G." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w N.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1345/13 w sprawie ze skargi "G." sp. z o.o. z siedzibą w N. (obecnie: Syndyka masy upadłości "G." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w N.) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za kwiecień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "G." sp. z o.o. z siedzibą w N. (obecnie: Syndyka masy upadłości "G." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w N.) na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Gl 1345/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "G." sp. z o.o. z siedzibą w N. (obecnie: "G." sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w N., dalej: "skarżąca", "spółka", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2013 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za kwiecień 2010 r.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że w dniu 8 listopada 2012 r. do Urzędu Celnego w R. wpłynęła korekta deklaracji podatkowej POG-4 za miesiąc kwiecień 2010 r., w której spółka zadeklarowała podatek od gier w wysokości 11 718 zł, z równoczesnym złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 1 303 zł. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że przyczyną dokonania korekty wysokości zobowiązania podatkowego za ten okres i jednocześnie przyczyną uzasadniającą stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier jest fakt, iż ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej "u.g.h."), wprowadzona została do krajowego porządku prawnego z pominięciem procedur wymaganych przez prawo wspólnotowe w przypadku, gdy wprowadzany akt prawny zawiera "przepisy techniczne". Wobec czego przepisy tej ustawy są wobec niej nieskuteczne i nie mogą być podstawą do nałożenia na spółkę jakichkolwiek obowiązków wynikających z tej ustawy - w tym obowiązku uiszczania podatku od gier zgodnie z art. 139 ust. 2 u.g.h. A zatem w niniejszej sprawie zastosowanie powinny mieć przepisy wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 19 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27 ze zm. - dalej: u.g.z.w.), ustalającymi wysokość podatku ryczałtowego od każdego automatu w wysokości równowartości 180 euro, czyli ok. 720 zł, oraz 45 % zamiast 50 % podstawy opodatkowania dla automatów w salonach gier.
Decyzją z dnia 18 grudnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w R. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za miesiąc kwiecień 2010 r. w kwocie 1 303 zł.
Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Izby Celnej w Katowicach decyzją z dnia 12 sierpnia 2013 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Jak wskazano w uzasadnieniu decyzji, w sprawie nie ma zastosowania Dyrektywa 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 24 z 21.07.1998r., dalej "Dyrektywa 98/34/WE"), ponieważ zakres jej uregulowania nie odpowiada zakresowi przedmiotowemu art. 139 ust. 2 u.g.h. Usługi w zakresie gier na automatach nie spełniają bowiem kryteriów usługi społeczeństwa informacyjnego, zdefiniowanej w art. 1 pkt 2 Dyrektywy 98/34/WE - nie są świadczone na odległość oraz drogą elektroniczną. Wobec tego, zdaniem organu, art. 139 u.g.h. nie stanowi przepisu technicznego w świetle art. 1 pkt 5 Dyrektywy 98/34/WE, ponieważ nie formułuje zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego. Ponadto zwrócił uwagę, że TSUE w orzeczeniu z dnia 19 lipca 2012 r. w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11 nie stwierdził, aby przepisy zawarte w art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 u.g.h. były przepisami technicznymi i wymagały notyfikacji (w rozumieniu art. 1 pkt 11 Dyrektywy nr 98/34/WE), więc nadal obowiązują one w polskim systemie prawnym. Jednocześnie organ podniósł, że w powołanym wyroku TSUE odniósł się nie do wszystkich przepisów omawianej ustawy o grach hazardowych, lecz tylko do wskazanych przepisów regulujących kwestie wydawania, zmiany i przedłużania zezwoleń w zakresie gier, natomiast w rozpatrywanej sprawie organ prowadził postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty podatku od gier, którego wysokość została wskazana w art. 139 ust. 2 u.g.h.