Skarga kasacyjna na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, NSA Jan Rudowski, Protokolant Katarzyna Pawłowska-Mazur, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 3154/11 w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 21 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. Z. na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3154/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Z. (dalej zwanej: "skarżącą") na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 21 września 2011 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji.

Rozstrzygniecie zapadło w następującym stanie faktycznym:

Decyzją z dnia 21 września 2011 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej - po rozpatrzeniu odwołania skarżącej od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z 13 maja 2011 r., odmawiającej stwierdzenia wygaśnięcia decyzji z 24 listopada 2010 r. ustalającej zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok, od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących z nieujawnionych źródeł - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Wnioskiem z 14 lutego 2011 r. skarżąca zwróciła się do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. o stwierdzenie wygaśnięcia decyzji z 24 listopada 2010 r., ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub z nieujawnionych źródeł przychodu za 2004 r. Skarżąca twierdziła, iż decyzja nie została skutecznie doręczona.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, iż postępowanie w ww. zakresie pierwotnie prowadzone było przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W.. Organ ten 3 października 2008 r. wydał decyzję, która następnie została uchylona przez Dyrektora Izby Skarbowej w W., jako wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.

Sprawa została przekazana do rozpatrzenia Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w S., jako organowi właściwemu miejscowo.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. decyzją z dnia 13 maja 2011 r, odmówił stwierdzenia wygaśnięcia decyzji z dnia 24 listopada 2010 r., ustalającej skarżącej zobowiązanie w podatku od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub nieujawnionych źródeł przychodów za 2004 r.

Skarżąca wniosła odwołanie od powyższej decyzji, w którym wniosła o jej uchylenie i orzeczenie co do istoty sprawy. Decyzji zarzuciła naruszenie art. 148 § 1, art. 150 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako: "O.p").

Decyzją z dnia 21 września 2011 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca wniosła o uchylenie decyzji drugiej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie:

- prawa materialnego tj. art. 258 § 1 pkt 1 O.p. przez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy decyzja ustalająca zobowiązanie podatkowe skarżącej z powodu braku jej doręczenie była bezprzedmiotowa;

- przepisów postępowania tj. art. 210 § 4 w zw. z art. 235 O.p., przez takie sporządzenie uzasadnienia zaskarżonej decyzji, które uchyla się od kontroli sądowoadministracyjnej, przez niewskazanie przyczyn, dla których nie jest możliwe stwierdzenie wygaśnięcia decyzji;

Strona 1/3