Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach w przedmiocie podatku od gier
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. Sp. z o.o. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 września 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 766/12 w sprawie ze skargi O. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 11 maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku od gier 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od O. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 2.400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

1.1. Wyrokiem z dnia 12 września 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 766/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę O. Spółki z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 11 maja 2011 r. w przedmiocie podatku od gier.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że spółka w deklaracji dla podatku od gier za maj 2010 r. wykazała należny podatek od gier w formie zryczałtowanej w wysokości 140.000 zł od 70 automatów o niskich wygranych. Pismem z dnia 6 czerwca 2010 r. Spółka złożyła do organu I instancji korektę deklaracji dla podatku od gier POG-4 za maj 2010 r. wraz z jej uzasadnieniem, w której wskazała należny podatek od gier w wysokości 50.426 zł i zawnioskowała o stwierdzenie nadpłaty. W uzasadnieniu korekty skarżąca stwierdziła, że błędnie wykazała podatek do zapłaty w wysokości wynikającej z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., zwana dalej: "u.g.h."), zamiast na podstawie art. 45 a ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm., zwana dalej : "u.g.z.w."). W ocenie spółki skorygowany sposób wyliczenia podatku wynika z braku notyfikacji projektu ustawy o grach hazardowych, a zatem braku jej skuteczności. Organ I instancji decyzją z dnia 8 lutego 2010 r. określił skarżącej na podstawie art. 139 ust. 1 u.g.h. wysokość zobowiązania w podatku od gier za miesiąc maj 2010 r. w wysokości 140.000 zł.

1.3. Dyrektor Izby Celnej w Katowicach, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia z dnia 11 maja 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Odnosząc się do argumentacji spółki dotyczącej obowiązku notyfikacji ustawy o grach hazardowych organ przedstawił procedurę związaną z notyfikacją przepisów technicznych, wskazując, że właściwe organy odpowiedzialne za proces notyfikacji stwierdziły brak zapisów technicznych w analizowanym akcie prawnym. Ustawa ta przeszła proces legislacyjny, została podpisana przez Prezydenta RP i zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2010 r., a zatem organ administracji publicznej zobowiązany jest do jej stosowania. Ponadto zdaniem organu II instancji u.g.h. nie zawiera przepisów technicznych i z tego powodu projekt tej ustawy nie podlegał notyfikacji. Wskazano także, że działalność usługowa polegająca na prowadzeniu gier na automatach o niskich wygranych na podstawie udzielonej koncesji nie stanowi usługi w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 24 z 21 lipca 1998 r. ze zm.; zwana dalej : "Dyrektywa 98/34/WE"), ponieważ nie jest świadczona na odległość i nie jest świadczona drogą elektroniczną.

2.1. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skarżąca zarzuciła naruszenie:

- art. 122, art. 123 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 191 oraz art. 210 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., zwana dalej "Ordynacja podatkowa") poprzez nieprzeprowadzenie wnioskowanych dowodów oraz uchylenie się od merytorycznej oceny argumentacji przedstawionej przez Spółkę;

Strona 1/6