Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 rok
Tezy

1. Pod rządami Kodeksu handlowego /przed 1.01.2001 r./ wspólnicy spółki z o.o. nie mogli pozostawić czystego zysku w spółce w drodze uchwały, chyba że zysk został wyłączony od podziału na mocy umowy spółki.

2. Pozostawienie zysku niezgodnie z powyższymi zasadami prowadziło do powstania nieodpłatnego świadczenia po stronie spółki, także wtedy, gdy umowa spółki przewidywała możliwość "rozporządzenia" czystym zyskiem w drodze uchwały wspólników.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "3-D" Sp. z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 listopada 2004 r. I SA/Lu 225/04 w sprawie ze skargi "3-D" Sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 marca 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 rok - oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 24 listopada 2004 r. I SA/Lu 225/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę "3-D" sp. z o.o. na decyzję Dyrektora izby Skarbowej w L. z dnia 26 marca 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że decyzją z dnia 1 sierpnia 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił "3-D" sp. z o.o. wysokość straty za 2000 r. w kwocie 227.336,52 zł wobec wykazanej w zeznaniu wstępnym CIT-8 w wysokości 273.492,92.

Podstawę decyzji stanowiło ustalenie wskazujące na zaniżenie przychodów Spółki o wartość nieodpłatnych świadczeń w kwocie 46.156,40 zł z tytułu korzystania z obcego kapitału, tj. niewypłaconej wspólnikom dywidendy w wysokości 850.000 zł, stanowiącej przychody w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ Od decyzji tej spółka wniosła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 191 par. 1 i 2 Kh oraz sprzeczność istotnych ustaleń z treścią materiału dowodowego.

W uzasadnieniu odwołania wskazywano w szczególności, iż podejmując w dniu 21 września 2000 r. uchwałę o podziale czystego zysku za 1999 r. i lata poprzednie na dywidendę i fundusz zapasowy Spółki wspólnicy nie oznaczyli terminu wypłaty dywidendy. Zgodnie z art. 455 Kc takie świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużników do jego wykonania. W sytuacji nie wskazania w uchwale terminu wypłaty dywidendy oraz braku wezwania Spółki do spełnienia świadczenia na rzecz wspólników, a także ostatecznego pozbawienia mocy prawnej tej uchwały przez uchwałę z dnia 9 października 2000 r. oraz możliwość wydatkowania zysku w inny sposób przewidziany uchwałą wspólników na podstawie par. 15 umowy Spółki - zarzut uzyskania nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w ocenie Spółki należało uznać za chybiony.

Rozpatrując odwołanie organ odwoławczy uznał, iż organ I instancji w decyzji określił stratę w wysokości wyższej, niż wynika z przepisów prawa podatkowego i postanowieniem z dnia 24 października 2003 r. zwrócił sprawę temu organowi w celu dokonania wymiaru uzupełniającego i zmiany dotychczasowej decyzji.

W dniu 31 grudnia 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wydał nową decyzję, w której wskazał, iż z chwilą zatwierdzenia bilansu, tj. od dnia 21 września 2000 r. w dyspozycji Spółki pozostawał cały niepodzielny zysk netto, tj. w kwocie 1.822.531,95 zł. W konsekwencji na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustalono przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń za okres od 12 września do 31 grudnia 2000 r. w wysokości 98.966,48 zł od całej kwoty zysku netto pozostawionej do dyspozycji Spółki.

W tej sytuacji organ I instancji zmienił poprzednią decyzję określającą wysokość straty i określił stratę w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. na kwotę 174.526,44 zł.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej