Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie NSA: Krystyna Nowak (sprawozdawca), Tomasz Zborzyński, Protokolant: Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Po 829/08 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 24 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz A. B. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z 12 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Po 829/08 wydanym na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/ i c/ ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi A. B., uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 24 kwietnia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. decyzją z 4 grudnia 2007 r., na podstawie art. 21 § 1 pkt 1 i 3, art. 47 § 3, art. 51, art. 53 i art. 207 Ordynacji podatkowej oraz art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b/, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 pkt 7, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 7, art. 7 ust. 5 pkt 1, art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) określił A. B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, od umowy pożyczki w kwocie 550.000 zł, zawartej przez niego 10 stycznia 2007 r. z J. L. (pożyczkodawca) na kwotę 110.000 zł w miejsce zadeklarowanej przez podatnika w deklaracji PCC-3 z 20 lipca 2007 r. kwoty 11.000 zł.

Organ wskazał, że na fakt zawarcia umowy pożyczki podatnik powołał się w trakcie przeprowadzonej w dniach 19-20 lipca 2007 r. kontroli podatkowej z zakresu podatku od towarów i usług. Pożyczka miała stanowić źródło finansowania inwestycji - budowy dwóch stawów. 24 lipca 2007 r. podatnik złożył deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3 odnośnie zawartej umowy pożyczki i zadeklarował podatek w wysokości 11.000 zł (550.000 zł x 2%). Organ podkreślił, że podatnik nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku podatkowego, bowiem nie złożył w ustawowym terminie (14 dni) deklaracji PCC-3 i nie uiścił należnego podatku, a zastosowana przez niego stawka 2% była nieprawidłowa.

Powołując się na art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy organ wskazał, że w sytuacji, gdy podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki przed organem podatkowym lub organem kontroli podatkowej, w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego, a należny podatek od tej czynności nie został zapłacony, stawka podatkowa wynosi 20%. Taka sytuacja miała miejsce w sprawie.

W odwołaniu podatnik wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji, ewentualnie o jej uchylenie. Wskazał, że decyzję wydano bez podstawy prawnej, od momentu zawarcia umowy pożyczki do dnia opłaty nie minęło 5 lat, a zakres kontroli nie obejmował podatku od czynności cywilnoprawnych. Podkreślił, że zaistniała przesłanka zwolnienia czynności od podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem umowa pożyczki została zawarta pomiędzy podatnikami prowadzącymi działalność gospodarczą, co - zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy stanowiło podstawę takiego zwolnienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z 24 kwietnia 2008 r. wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. Podkreślił, że o wyłączeniu czynności z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej czynności posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dokonanej czynności nie można było sklasyfikować jako usługi pośrednictwa finansowego. Doraźne udzielenie pożyczki przez J. L. z własnych środków, a nie ze środków w tym celu gromadzonych nie wypełnia warunków, by potraktować tę czynność jako usługę w rozumieniu PKWiU.

Strona 1/10