Zasadny będzie pobór opłaty targowej gdy sprzedaż prowadzona jest wprawdzie w budynku lub jego części ale w takim, który pozostając budynkiem jest jednocześnie targowiskiem pod dachem lub halą używaną do aukcji, targów lub wystaw. Te ostatnie pojęcia muszą więc także spełniać kryterium budynku.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Bogusław Dauter (spr.), Sędzia WSA (del.) Małgorzata Długosz - Szyjko, Protokolant Iga Szymańska -Wnęk, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 775/04 w sprawie ze skargi Małgorzaty B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 25 czerwca 2004 r., (...) w przedmiocie opłaty targowej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz Małgorzaty B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2004 r. I SA/Łd 775/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 25 czerwca 2004 r. w przedmiocie opłaty targowej.
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania Sąd wskazał m.in., iż w spornej decyzji organ podkreślił, że zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./, dalej u.p.o.l., opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami zaś są wszelkie miejsca, w których prowadzony jest handel, poza budynkami lub ich częściami, chyba że są one targowiskami pod dachem oraz halami używanymi do targów, aukcji i wystaw - art. 15 ust. 1 i ust. 2a. Zwolnienie z opłaty obejmuje tylko osoby i jednostki, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Z notatki służbowej inkasenta pobierającego opłatę targową wynika, że w poszczególne dni lutego 2004 r. Małgorzata B. dokonywała sprzedaży towarów na stoisku handlowym nr 160 w C.T. "P." S.A. Przez podjęcie sprzedaży rozumie się bowiem także czynności, które zmierzają do zawarcia umowy - ofertę, negocjacje. Z uchwały Rady Gminy w R. z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie lokalizacji targowiska oraz opłaty targowej wynika natomiast, że grunty, na których jest położone C.T. "P." położone są na terenie targowiska.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Małgorzata B. podniosła m.in., iż organy podatkowe nie podjęły wszystkich czynności zmierzających do pełnego wyjaśnienia sprawy przez co błędnie uznały, że zajmowany przez nią lokal jest targowiskiem w rozumieniu u.p.o.l.
Uwzględniając skargę Sąd I instancji podniósł m.in., że w sprawie istotne znaczenie ma to, iż uchwałą określono lokalizację targowiska. Elementem podstawowym dla wyniku sprawy jest bowiem brak uchwytnego kryterium rozróżnienia budynków od targowisk pod dachem/art. 15 ust. 2a u.p.o.l./. Kryterium takiego nie wskazano w żadnej z zapadłych w sprawie decyzji, co oznacza, że nie podjęto zabiegów zmierzających do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Z kolei powołanie w sentencji decyzji organu I instancji uchwały dotyczącej lokalizacji targowiska wskazuje zdaniem Sądu, że istnienie takiej uchwały stwarza podstawę dla zakwalifikowania pewnych obiektów jako targowisk. Tej okoliczności w ogóle nie wyjaśniono, co Sąd potraktował art. 122, art. 187 par. 1 i 210 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm., dalej Ord.pod./.
Orzeczenie to stało się przedmiotem skargi kasacyjnej, którą oparto na obu podstawach wskazanych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, dalej p.p.s.a. Jako zarzut naruszenia prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię powołano art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/, dalej p.u.s.a. w zw. z art. 15 ust. 2a u.p.o.l. Wśród naruszonych przepisów postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy powołano art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" p.p.s.a. w zw. z art. 122 i 187 par. 1 i 210 par. 4 Ord.pod., oraz art. 141 par. 4, art. 106 par. 3 i art. 151 p.p.s.a. Z uwagi na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.