Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998
Tezy

Decyzja nie może być skutecznie zaskarżana tylko z tego tytułu, że organ nie skorzystał z pomocy biegłego, bowiem można ją zasadnie krytykować tylko na podstawie tego, że ustalenie stanu faktycznego nastąpiło w sposób wadliwy.

O tym czy w materiale dowodowym znajdzie się opinia biegłego decyduje organ orzekający. Nieuwzględnienie w postępowaniu wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego może być kwestionowane w postępowaniach odwoławczych lub skargowych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2006 r. na rozprawie w II Wydziale Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 stycznia 2005 r. SA/Sz 2327/03 w sprawie ze skargi Teresy i Wiesława K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 3 listopada 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę WSA w Szczecinie do ponownego rozpoznania; (...).

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił - w oparciu o art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 3 listopada 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r.

Sąd ustalił, że Dyrektor Izby Skarbowej w S. utrzymał w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. określającą Teresie i Wiesławowi K. zobowiązanie podatkowe w kwocie 42.376,30 zł. Organ odwoławczy podzielił bowiem stanowisko organu I instancji odnośnie braku podstaw do przyjęcia, że sprawowanie promotorstwa prac dyplomowych jest działalnością twórczą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a otrzymane wynagrodzenie za te czynności stanowi przychód z tytułu korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami, do którego należy stosować 50 procent wskaźnik kosztów uzyskania przychodu - stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Organ II instancji, nie uznając działalności promotora za działalność twórczą, stwierdził, że przedmiotem ochrony w prawie autorskim jest dzieło ustalone we właściwej mu postaci, a nie proces twórczy autora, który może w przyszłości doprowadzić do powstania dzieła. Utworem jest zatem praca dyplomowa, natomiast jej autorem jest wyłącznie np. uczestnik studiów dyplomowych.

Sąd przywołał ponadto argumentację organu odnoszącą się do przesłanych przez Akademię Rolniczą w S. organom skarbowym zasad podziału wynagrodzenia Teresy K., wedle których prawom autorskim podlegało 75 procent wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, obowiązkowe, które dotyczyły wykładów. W 1998 r. do kwoty 19.652 zł z tytułu umów zleceń i o dzieło pierwotnie zastosowano 20 procent wskaźnik kosztów uzyskania przychodu, który dotyczył rachunków za przeprowadzone ćwiczenia i seminaria dyplomowe. Następnie - na wniosek podatnika - zakwalifikowano te rachunki jako podlegające 50 procent wskaźnikowi kosztów, co z kolei skorygowano podczas sporządzenia PIT-11 za 1998 r., nie uwzględniając jednakże jednego rachunku. Skutkiem była nadpłata podatku w rozliczeniu rocznym.

W skardze na powyższą decyzję podatnicy zarzucili organowi naruszenie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podnieśli, że udział promotora w powstaniu pracy dyplomowej jest wkładem współautorskim. Samodzielność dyplomanta przy wykonywaniu pracy polega na osobistym opracowaniu wspólnego utworu, realizując cele i zakres pracy według zadań i wymagań postawionych przez promotora. Skarżący wskazali również, że uczelnia poprzez swoich pracowników naukowych /promotorów/ określa związane z prowadzonymi badaniami tematy prac dyplomowych, a następnie zgodnie z ustawą o prawie autorskim zapewnia sobie autorskie prawa majątkowe do rezultatów tych prac - poprzez uznanie współautorstwa promotora.

Strona 1/5