Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Bogusław Woźniak, Sędzia WSA (del.), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych C. sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 473/12 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) oddala skargę kasacyjną C. sp. z o.o. z siedzibą w P., 3) zasądza od C. sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 9258 (słownie: dziewięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1.Przedmiot zaskarżenia
Wyrokiem z dnia 22 października 2010 r., I SA/Po 473/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi C. Spółki z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku.
2. Przebieg postępowania podatkowego przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji
2.1. Decyzją z dnia 29 grudnia 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił Spółce z o.o. "C." (dalej: "Spółka") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w wysokości 464.012 zł.
2.2. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 31 sierpnia 2010 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
2.3. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy organ pierwszej instancji podtrzymał swoje stanowisko, co do braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup telefonów komórkowych udokumentowanych fakturami wystawionymi przez firmę D. [...] M. S., co znalazło odzwierciedlenie w decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 13 lipca 2011 r. określającej Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ wskazał art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.d.o.p.".
Przedstawiając stan faktyczny sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. podał, że w badanym roku podatkowym Spółka dokonywała zakupu telefonów komórkowych między innymi od firmy D. [...] M. S. z siedzibą w K.. Transakcje z firmą D. [...] zawierał w imieniu Spółki przedstawiciel handlowy M. G., któremu zarząd Spółki udzielił szerokiego umocowania. Odwołując się między innymi do materiałów zgromadzonych w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Apelacyjną w Krakowie pod sygnaturą Ds. 21/09/S organ pierwszej instancji wskazał, że M. S. jedynie firmował swoim nazwiskiem działalność gospodarczą pod nazwą D. [...]. Faktycznie prowadził ją jego szwagier - J. K., a rolą M. S. było wyłącznie podpisywanie wszelkich dokumentów związanych z funkcjonowaniem firmy, w tym faktur VAT. Dostawcą tej firmy było P. [...] M. S. z siedzibą w B. oraz P. [...] P. T..
2.4. W odwołaniu podatnik zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procesowego tj.: art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., art. 121 § 1, art. 122, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz.60 ze zm.), powoływanej dalej jako: "O.p.". W uzasadnieniu Spółka podniosła, że skoro organ kontroli skarbowej jako podstawę prawną wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wskazał przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., to można by wnioskować, że koszty te nie zostały poniesione, bądź, że były poniesione, ale nie w celu uzyskania przychodu. Żadna z tych okoliczności, jak wskazywała strona, nie została stwierdzona w decyzji organu pierwszej instancji. Zdaniem Spółki, wskazany powyżej przepis nie stanowi podstawy do wyeliminowania z kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie telefonów po to, aby je z zyskiem sprzedać. Zdaniem odwołującej, zaskarżona decyzja została wydana bez podstawy prawnej.