Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Kielcach w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.
Sentencja

Sygn. akt II FSK 565/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 września 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca) Sędzia NSA Sędzia WSA del. Jerzy Płusa Marek Olejnik po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 519/17 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 4 lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od P. Sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach kwotę 1543 (tysiąc pięćset czterdzieści trzy) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/9

1. Wyrokiem z dnia 23 listopada 2017 r., I SA/Ke 519/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uwzględnił skargę P.Sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej: spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 4 lipca 2017

r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd I instancji wynika, że organ podatkowy nie zgadzając się ze złożoną przez spółkę deklaracją na podatek od nieruchomości na 2010 r. wezwał spółkę do jej korekty. Kwestią sporną w sprawie było ustalenie, czy w 2010 r., stanowiący własność spółki budynek magazynowo-biurowy o powierzchni użytkowej 784,80 m², ze względów technicznych nie był i nie mógł być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz czy grunty oznaczone w ewidencji gruntów symbolem Ws podlegają opodatkowaniu stawkami jak dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą, a tym samym - wbrew ocenie podatnika - nie korzystają z opodatkowania na zasadzie art. 5 ust 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U.2016.716 ze zm. - zwanej dalej: u.p.o.l.).

Organ wskazał, że w zakresie budynku wypowiedział się WSA w Kielcach w wyroku o sygn. akt I SA/Ke 177/14 z dnia 29 kwietnia 2014 r., w którym wskazał, iż budynek może służyć jako magazyn, przechowalnia, składowisko np. maszyn czy wyrobów budowlanych, których produkcja znajduje się w przedmiocie działalności spółki, co wynika z KRS.

W zakresie gruntów zaś, jak organ zaznaczył, faktem notoryjnym jest, że sporne grunty nie stanowią zbiornika retencyjnego ani zbiornika elektrowni wodnej. Kwestią do rozważenia (zgodnie ze wskazaniem WSA w Kielcach w wyroku z dnia 29 kwietnia 2014 r., I SA/Ke 177/14) pozostaje, czy sporne grunty stanowią zbiorniki wodne powstałe w sposób naturalny - jeziora (które podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką), czy też zbiornik ten jest dziełem człowieka (nie podlegają preferencyjnemu opodatkowaniu).

Organ zaznaczył, że z dokumentacji wynika, iż na terenie gminy brak jezior naturalnych, są tylko stworzone ręką człowieka (nie podlegają wówczas preferencyjnemu opodatkowaniu).

Dla potrzeb ewidencyjnych grunty pokryte wodami oznaczano symbolem W, a następnie (od roku 1969) wprowadzono oznaczenie gruntów pod wodami stojącymi o symbolu Ws. W 1968 r. na terenie zajmowanym obecnie przez jezioro znajdowały się grunty określone jako łąki trwałe (ŁIV). Skoro zatem akwen wodny nie był uwidoczniony w dokumentach kartograficzno-geodezyjnych z roku 1966-1968 jako W (Ws) - nie mógł on istnieć. Oznaczenie Ws pojawiło się dopiero w 1998 r. Ze zdjęć wykonanych z samolotu, który przelatywał nad tym terenem dwukrotnie - w roku 1974 oraz 1983 - wynika, że zbiornik wodny tam wówczas nie istniał. Widoczny jest on dopiero na zdjęciach robionych w 1997 r. Prawdopodobnie zatem powstał jako sztuczny zbiornik wodny w tym okresie. Powyższe potwierdza również pismo Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych z dnia 29 grudnia 2016 r., z którego wynika jednoznacznie, że zgodnie z ewidencją wód, urządzeń melioracji wodnych oraz meliorowanych gruntów w gminie nie występują zbiorniki wodne pochodzenia naturalnego, a na gruntach tych znajdują się urządzenia melioracji wodnych (rów melioracyjny i zbieracz drenarski).

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze