Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Jan Grzęda, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 października 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1058/12 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 30 kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 1.200 (słownie: tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Naczelnik Urzędu Skarbowego K. decyzją z dnia 23 listopada 2011 r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości w 2006 r. w kwocie 13 982 zł, ustalając, że wraz z żoną w dniu 28 listopada 2006 r. sprzedał on nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny nr [...] w budynku położonym w K., przy ul. O., który wcześniej małżonkowie nabyli na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży, sporządzonej dnia 18 stycznia 2005 r. Zbywcy złożyli wspólne oświadczenie o zamiarze przeznaczenia uzyskanego ze sprzedaży przychodu na cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.), jednakże przychód ten został przeznaczony na cele skutkujące zwolnieniem podatkowym tylko w części wydatkowanej na spłatę kredytu mieszkaniowego w wysokości 80 822,97 zł, zakup lokalu mieszkalnego nr [...] położonego w K., przy ul. O. oraz koszty aktu notarialnego w wysokości 2 026,17 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie decyzją z dnia 30 kwietnia 2012 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji, stwierdzając, że kwota 192 929,56 zł, którą przy nabyciu nowego lokalu mieszkalnego skarżący i jego żona wypłacili osobie, która lokal ten zamierzała nabyć i poczyniła nań nakłady w wysokości odpowiadającej kwocie wypłaconej, nie stanowi wydatku na nabycie prawa własności lokalu mieszkalnego, bowiem osobie tej takie prawo nie przysługiwało. Wydatek poniesiony na rzecz osoby trzeciej i to niezależnie od przyczyny i celu w jakim został poniesiony, nie stanowi wydatku na nabycie prawa własności do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania: art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 180, art. 181 oraz art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.), a także prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. przez jego niezastosowanie i przyjęcie, że kwota zapłacona tytułem zwrotu nakładów poniesionych na modernizację mieszkania nie stanowiła wydatku na cele mieszkaniowe w rozumieniu powyższego przepisu. Podniósł, że nabyty lokal był wcześniej przedmiotem następujących umów: umowy o wybudowanie budynku i sprzedaży lokalu mieszkalnego, umowy o wybudowanie budynku i przedwstępnej umowy sprzedaży garażu, umowy o wybudowanie budynku i przedwstępnej umowy sprzedaży komórki lokatorskiej, które zostały zawarte między deweloperem a osobą, która poczyniła nakłady. W dniu 29 listopada 2006 r. skarżący wraz z żoną zawarli trójstronne porozumienie z tą osobą oraz z deweloperem, zgodnie z którym osoba ta za zgodą dewelopera dokonała na rzecz małżonków cesji praw przysługujących jej z wymienionych umów, a kwota przez nią zapłacona deweloperowi została przeksięgowana na poczet zakupu lokalu przez skarżącego i jego żonę, a z uwagi na fakt, że posiadając lokal osoba go odstępująca poczyniła nakłady na jego wykończenie, skarżący wraz z małżonką przekazali na jej rzecz kwotę 192 929 zł, zakwestionowaną przez organy podatkowe jako nie spełniającą warunków zwolnienia podatkowego. Tymczasem przeniesienie wierzytelności - roszczenia o zwrot nakładów na cudzą rzecz stanowiło jedną z koniecznych czynności bezpośrednio prowadzących do nabycia własności lokalu, a zatem należało uznać, że związane z tym wydatki powinny być uznane za spełniające warunki zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Strona 1/5