Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA del. Anna Sokołowska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 210/10 w sprawie ze skargi A. L. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 10 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego oddala skargę kasacyjną.
1. Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010 r., III SA/Wa 210/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. L. (dalej powoływanego jako "skarżący" lub "zobowiązany") na postanowienie Ministra Finansów z dnia 10 listopada 2009 r. o nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Warszawie):
2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Warszawie podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. prowadzi postępowanie egzekucyjne do majątku skarżącego na podstawie wystawionych tytułów wykonawczych o nr [...] i [...]. Skarżącemu odpisy tytułów doręczono w dniu 10 sierpnia 2000 r.
Skarżący w dniu 15 grudnia 2008 r. złożył pismo zatytułowane "skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego", w którym podniósł, że organ egzekucyjny bezcelowo przedłużył toczące się postępowanie, gdyż najpierw odstąpił od egzekucji prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego o nr [...], a następnie ponownie ją wszczął na podstawie tytułów o nr [...] i [...]. Zdaniem skarżącego organ egzekucyjny w swych działaniach nie dąży do wyegzekwowania obowiązku podatkowego, a także wzbrania się przed wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z powodu przedawnienia należności objętych ww. tytułami wykonawczymi.
2.2. Postanowieniem z dnia 16 lutego 2009 r. o nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w O. oddalił skargę na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Skarżący w dniu 24 lutego 2009 r. złożył zażalenie do Ministra Finansów, podtrzymując zarzuty zawarte w skardze z dnia 15 grudnia 2008 r.
2.3. Minister Finansów ww. postanowieniem z dnia 10 listopada 2009 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Odnosząc się do art. 54 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z dnia 17 czerwca 1966 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej powoływanej jako: u.p.e.a.), w uzasadnieniu podkreślił, że w przypadku skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego przy rozpatrywaniu sprawy należy zbadać zasadność stosowanych środków egzekucyjnych i podejmowane przez organ egzekucyjny działania, zmierzające do zastosowania lub zrealizowania środka egzekucyjnego. Minister Finansów zaznaczył, że przedmiotem sprawy jest zasadność rozstrzygnięcia w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego prowadzonego, na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...] i [...], natomiast ocenie nie podlegają kwestie dotyczące prawidłowości postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego o nr [...]. Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził fakt dokonywania przez organ egzekucyjny czynności zmierzających do wyegzekwowania zaległości objętych tytułami wykonawczymi, których skarżący nie uiścił dobrowolnie. Odwołując się do art. 7 u.p.e.a., Minister Finansów podkreślił, że organ egzekucyjny zastosował szereg środków egzekucyjnych przewidzianych w art. 1a pkt 12 lit. a/ u.p.e.a. W dniu 10 sierpnia 2000 r. doręczono skarżącemu odpisy tytułów wykonawczych o nr [...] i [...] wraz z zawiadomieniem o zajęciu rachunku bankowego. W dalszej kolejności, w toku prowadzonego postępowania organ egzekucyjny stosował wiele środków egzekucyjnych zmierzających do wyegzekwowania należności: (a) zajęcia rachunków bankowych, skierowane do różnych banków, (b) zajęcia innych wierzytelności, (c) zajęcia wynagrodzenia za pracę, (d) zajęcia udziału w spółce z o.o., (e) zajęcia autorskiego prawa majątkowego oraz praw własności przemysłowej, (f) zajęcia praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach. Minister Finansów podkreślił, że organ egzekucyjny podejmował próby wykonania czynności w miejscu zamieszkania skarżącego, co potwierdzają liczne raporty o niemożności dokonania czynności egzekucyjnych z przyczyn niezależnych od organu egzekucyjnego. Dokonywał także prób ustalenia majątku skarżącego, o czym świadczą spisane ze skarżącym protokoły o jego stanie majątkowym. Ponadto, organ egzekucyjny skierował także wnioski do sądu o ustanowienie i wpis hipoteki na nieruchomościach należących do skarżącego. Żaden z zastosowanych środków nie odniósł zamierzonego skutku, albowiem należności objęte tytułami egzekucyjnymi nie zostały wyegzekwowane. W rozpatrywanej sprawie wynikało to z braku majątku, z którego można by prowadzić egzekucję. Organ w takiej sytuacji nie ma wpływu na skuteczność egzekucji.