Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2243/13 uchylającym zaskarżony wyrok w całości i oddalającym skargę Przedsiębiorstwa [...] L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2850/12 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa [...] L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 30 maja 2012 r. nr IPPB4/415-188/12-4/SP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę o wznowienie postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 1 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2243/13, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2850/12 i oddalił skargę P. Sp. z o.o. w Z. na indywidualną interpretację Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w W.) z 30 maja 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z 1 marca 2016 r. Spółka wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego ww. prawomocnym wyrokiem NSA. Skarżąca wskazała, że w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie była należycie reprezentowana, bowiem w treści pełnomocnictwa złożonego na rozprawie przed wojewódzkim sądem administracyjnym w dniu 11 kwietnia 2013 r. udzielonego radcy prawnemu R.T. wskazano, że pełnomocnik jest "uprawniony do występowania w imieniu i na rzecz P. Sp. z o.o. przed sądami oraz organami administracji publicznej". Spółka podniosła, że w pełnomocnictwie "nie zawarto upoważnienia do działania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym". Tym samym Spółka nie miała zapewnionej właściwej reprezentacji, co wypełnia dyspozycję art. 271 pkt 2) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016, poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.).

W odpowiedzi na skargę o wznowienie postępowania Minister Rozwoju i Finansów wniósł o jej oddalenie w całości oraz o zasądzenie od Skarżącej na rzecz organu zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie w stopniu oczywistym pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 271 pkt 2) P.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności: jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

Przystępując do rozpoznania niniejszej sprawy, w pierwszej kolejności należy wskazać na bezsporną okoliczność, podniesioną zresztą w skardze o wznowienie przez jej autora, że w pełnomocnictwie upoważniono radcę prawnego do “występowania w imieniu i na rzecz Spółki przed sądami oraz organami administracji publicznej we wszystkich sprawach związanych z działalnością Spółki" (s. 30 akt sprawy). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, reguły znaczeniowe języka polskiego prowadzą do jednoznacznego wniosku, że słowo “sąd" ma charakter generalny, obejmując swym zakresem sądy wszelkiego rodzaju. Przede wszystkim jednak przy interpretacji zwrotów użytych w pełnomocnictwach składanych w toku postępowania sądowoadministracyjnego należy mieć na uwadze konstytucyjny obowiązek zapewnienia jak najszerszego prawa do sądu, unormowanego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, który stanowi, że “każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd". W związku z tym w praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych wykształciła się zasada szerokiego interpretowania zwrotów wyznaczających zakres pełnomocnictwa, tak by nadmierny rygoryzm proceduralny nie zamykał stronie drogi do poddania sporu prawnego pod rozstrzygnięcie organanów wymiaru sprawiedliwości. Również w treści samej Konstytucji RP ustrojodawca w tytule Rozdziału VIII posłużył się generalnym określeniem “Sądy i Trybunały", dookreślajac w art. 175 ust. 1, że wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że nie zaistniała w niniejszej sprawie przesłanka wznowienia postępowania z powodu nieważności, określona w art. 271 pkt 2) P.p.s.a., bowiem w postępowaniu przed NSA w sprawie o sygn. akt II FSK 2243/13, Spółka była - stosownie do treści pełnomocnictwa z 3 września 2012 r. - należycie reprezentowana. Wniesiona skarga o wznowienie stanowi w istocie przejaw nadużycia prawa do weryfikacji w trybie nadzwyczajnym postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 282 § 2 P.p.s.a. oddalił skargę o wznowienie postępowania sądowego.

Strona 1/1