Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta Rzeszowa w przedmiocie podatku od nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. sp. z o. o. z siedzibą w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 717/11 w sprawie ze skargi R. sp. z o. o. z siedzibą w M. na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta Rzeszowa z dnia 29 czerwca 2011 r. nr FN-W.3120.6.3.2011 w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od Prezydenta Miasta Rzeszowa na rzecz R. sp. z o. o. z siedzibą w M. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
6561
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Rz 717/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi R. sp. z o. o. z siedzibą w M. na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta Rzeszowa z dnia 29 czerwca 2011 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości oddalił skargę.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Spółka złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) - zwanej dalej: u.p.o.l. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2010 r. Spółka sprzedała 50 % udziałów w posiadanej nieruchomości innej firmie będącej zakładem pracy chronionej. Jako współwłaściciel od września 2010 r. skorygowała deklaracje z tytułu podatku od nieruchomości. Pomimo, iż Spółka zapłaciła swoje zobowiązanie w ustawowym terminie, dostała wezwanie do zapłaty nieuregulowanego podatku, w części przypadającej na drugiego współwłaściciela nieruchomości, który jako zakład pracy chronionej, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 4 u.p.o.l. oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ze zm.) jest zwolniony z podatku. W przedmiotowym wezwaniu jako podstawę żądania od Spółki zapłaty podatku za drugiego ze współwłaścicieli przywołano art. 3 ust 4 u.p.o.l., stanowiący, iż jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach oraz art. 91 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 roku, poz. 60 ze zm.; zwanej dalej: O.p.), odsyłający do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu Cywilnego, w tym art. 366 KC, z którego wynika że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych, przy czym wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani, aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela.

W tym stanie faktycznym, Spółka zadała zatem pytanie czy spółka mająca współwłasność w nieruchomości jest zobowiązana zapłacić podatek od nieruchomości za drugiego współwłaściciela - firmę, która jest zakładem pracy chronionej i została ustawowo zwolniona z zapłaty tego podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji gdy płatnik jest ustawowo zwolniony z podatku, jego zobowiązanie ulega zniesieniu i nie można mówić o przekazywaniu tego podatku. Jeżeli zatem ustawa zwalnia przedmiot opodatkowania, będący własnością jednego ze współwłaścicieli, obowiązek płacenia podatku jest bezzasadny a powoływanie się na przepis art. 3 ust 4 u.p.o.l., w którym ustawodawca zawarł zapis o solidarności w obowiązku podatkowym współwłaścicieli jest bezprzedmiotowe. Przepis ten w ocenie strony znajduje zastosowanie w przypadku unikania płacenia podatku przez współwłaściciela, a nie w sytuacji gdy przedmiot opodatkowania jest zwolniony obligatoryjnie.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
6561
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta