Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Finansów w przedmiocie oddalenia skargi na czynność zabezpieczającą
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia del. WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "M." K.M., W.K. sp. j. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 718/12 w sprawie ze skargi "M." K.M., W.K. sp. j. z siedzibą w K na postanowienie Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynność zabezpieczającą 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "M." K.M., W.K. sp. j. z siedzibą w K na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 718/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę "M." K. M., W. K. spółka jawna w K. (dalej: "Spółka", bądź "Skarżąca") na postanowienie Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 2011 r. w przedmiocie skargi na czynność zabezpieczającą. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. w dniu 29 marca 2010 r. dokonał zajęcia zabezpieczającego samochodu ciężarowego marki DAF FT 95.308X (nr rej. [...]) oraz naczepy ciężarowej Chłodnia marki Schmitz SKO 24 (nr rej. [...]), należących do Skarżącej. Podstawę tej czynności stanowiło zarządzenia zabezpieczenia z dnia 24 marca 2010 r. wydane w oparciu o decyzję tego organu z 24 marca 2010 r. orzekającą o zabezpieczeniu na majątku Skarżącej podatku od towarów i usług za marzec 2005 r. w kwocie 45.957 zł i odsetek w kwocie 26.734 zł. O zajęciu powiadomiono Skarżącą doręczając jej odpis protokołu zabezpieczenia i odbioru ruchomości oraz odpis zarządzenia zabezpieczenia. W piśmie z dnia 12 kwietnia 2010 r. Skarżąca złożyła skargę na wskazaną wyżej czynność zabezpieczającą. Wniosła o wstrzymanie prowadzenia postępowania egzekucyjnego i uchylenie czynności egzekucyjnych. Zarzuciła, że wartość zajętych ruchomości przekracza sumę potrzebną do zaspokojenia należności wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi. Wynikające stąd naruszenie prawa uznała za rażące.

Postanowieniem z dnia 21 maja 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (dalej: "Dyrektor IS") oddalił skargę jako nieuzasadnioną. Jego zdaniem, zajęcia ruchomości Skarżącej dokonano zgodnie z przepisami prawa. Sporządzony 29 marca 2010 r. protokół zabezpieczenia i odbioru ruchomości został podpisany przez poborcę skarbowego oraz W. K. - wspólnika Skarżącej, który potwierdził również odbiór zarządzenia zabezpieczenia. O zajęciu ruchomości organ egzekucyjny zawiadomił Wydział Komunikacji Starostwa Powiatowego w P.. Dyrektor IS podniósł, że Skarżąca nie przedstawiła żadnego materiału dowodowego, z którego wynikałoby, iż wartość zajętych ruchomości przekracza przybliżoną kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za marzec 2005 r. określoną w decyzji z dnia 24 marca 2010 r. Ograniczyła się w tym zakresie do ogólnego stwierdzenia, że działanie organu egzekucyjnego stanowi naruszenie przepisów prawa. Dyrektor IS wskazał również, iż czynność zajęcia ruchomości miała na celu jedynie stworzenie gwarancji, że w przyszłości będzie możliwe wyegzekwowanie obowiązku.

Po rozpatrzeniu zażalenia Skarżącej, Minister Finansów postanowieniem z dnia 13 grudnia 2011 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Wyjaśnił, że stosownie do art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej: "u.p.e.a.") w postępowaniu egzekucyjnym odpowiednie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm., dalej: "k.p.a."), a zatem nietrafne są zarzuty naruszenia art. 33 § 1, art. 191 i art. 120-129 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej: "o.p."). Organ wskazał, że materialnoprawną podstawę zaskarżonego postanowienia stanowił art. 54 u.p.e.a., przyznający zobowiązanemu prawo złożenia skargi na czynności egzekucyjne (zabezpieczające) organu egzekucyjnego lub egzekutora. Na podstawie tego przepisu ocenie podlega prawidłowość czynności o charakterze wykonawczym pod względem ich zgodności z przepisami regulującymi sposób i formę dokonywania czynności egzekucyjnych (zabezpieczających) w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym. W trybie określonym tym przepisem nie są natomiast rozpatrywane zarzuty dotyczące niedopuszczalności zabezpieczenia. Zarzuty takie podlegają rozpatrzeniu w odrębnym postępowaniu prowadzonym w oparciu o art. 34 u.p.e.a. Skarżąca nie skorzystała z tego środka zaskarżenia. Minister Finansów nie stwierdził, aby przy dokonanywaniu zajęcia samochodu ciężarowego i naczepy ciężarowej wystąpiły nieprawidłowości.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów