Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ryszarda R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 2859/05 w sprawie ze skargi Ryszarda R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 sierpnia 2005 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 7 lutego 2006 r., III SA/Wa 2859/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Ryszarda R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 sierpnia 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, iż z ustaleń organów podatkowych wynika, że Teresa i Ryszard R. nabyli w 1998 r. od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość składającą się z gruntu oraz usytuowanego na nim osiemnastorodzinnego, trzykondygnacyjnego /dwie kondygnacje wybudowane, trzecia w budowie/ budynku mieszkalnego w stanie surowym. Po dokonaniu podziału nieruchomości, w 2000 r. skarżący wraz z żoną ustanowili odrębną własność dwunastu lokali oraz sprzedali dwa lokale mieszkalne wraz z przynależnymi pomieszczeniami /strychem i piwnicą/ i związanymi z nimi prawami oraz niezabudowanymi działkami. Z treści aktów notarialnych dotyczących umów sprzedaży tych nieruchomości wynikało, że już w 1998-1999 r. skarżący wraz z żoną zawierali przedwstępne umowy sprzedaży z przyszłymi nabywcami lokali. W latach 2001-2002 dokonali dalszej sprzedaży nabytych nieruchomości i praw majątkowych. Powołując się na definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./ oraz w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 11 października 1996 r., III RN 41/96, Dyrektor Izby Skarbowej uznał, iż w 2001 r. podatnik obok działalności w zakresie usług stolarskich, produkcji i handlu pod nazwą "D." prowadził również działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych i związanych z nimi praw oraz niezabudownych działek. Zdaniem organu skoro czynności te wykonywane były wielokrotnie i w celach zarobkowych, to w sprawie nie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - zwanej dalej u.p.d.o.f. - w brzmieniu obowiązującym w 2001 r., a uzyskane przez skarżącego przychody podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych jako przychody z działalności gospodarczej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 sierpnia 2005 r. Ryszard R. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji jako niezgodnej z prawem, zarzucając błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy. Jego zdaniem organ podatkowy niezasadnie potraktował nabycie nieruchomości a następnie zbycie znajdujących się w niej poszczególnych lokali mieszkalnych jako "działalność w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym". Skarżący wskazał, że jednorazowo zakupił budynek wielomieszkaniowy i jednokrotnie sprzedał znajdujące się w nim lokale. Nie miał więc zamiaru wykonywania czynności w sposób ciągły

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem i działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ - zwanej dalej p.p.s.a. - oddalił skargę.

Strona 1/5