Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Jan Grzęda, Protokolant Katarzyna Latkowska, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 925/12 w sprawie ze skargi J.W. i S.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz J.W. i S.W. kwotę 1200 (słownie: tysiąc dwieście złotych) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 925/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: "WSA") uchylił zaskarżoną przez J. W. i S. W. (dalej: "Skarżący") decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 14 czerwca 2011 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").
Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że w wyniku kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. (dalej: "Naczelnik US") ustalił, że Skarżący prowadził działalność gospodarczą prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą U. z siedzibą w S. przy ul. [...]. Umowa spółki została zawarta w dniu 20 kwietnia 1995 r. Udziały Skarżącego w spółce w 2004 r. wynosiły 33,33%. Przedmiotem działalności w 2004 r. były usługi transportowe krajowe, sprzedaż hurtowa i detaliczna wyrobów metalowych, ceramicznych i szklanych do użytku domowego. Ustalono także, że skarżący prowadzili również działalność w spółce cywilnej B. (B. Z., S. W., J. W.), [...], ul. [...], NIP [...] (udział po 1/3 - spółka została zlikwidowana w dniu 31 grudnia 2004 r.) Przedmiotem działalności gospodarczej spółki była sprzedaż detaliczna elektrycznego sprzętu domowego oraz artykułów radiowo - telewizyjnych. W wyniku analizy zgromadzonego w postępowaniu kontrolnym oraz podatkowym materiału dowodowego stwierdzono, iż Skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie transportu krajowego, poprzez ujęcie w kosztach firmy U. wydatków w kwocie 225.838,58 zł na zakup paliwa udokumentowanego fakturami wystawionymi przez Spółkę z o.o. R. z siedzibą w J., które nie dokumentują rzeczywistych transakcji, ponieważ spółka ta nie była faktycznym właścicielem oleju napędowego i nie dokonała tym samym jego sprzedaży. Firma ta wystawiała jedynie faktury VAT na olej napędowy, a faktycznie paliwo niewiadomego pochodzenia rozprowadzał A. K., z bazy paliw w M. k. Z..
W związku z powyższym decyzją z dnia 27 grudnia 2010 r. Naczelnik US określił Skarżącym wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.
Po rozpatrzeniu odwołania Skarżących Dyrektor IS decyzją z dnia 14 czerwca 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ w pierwszej kolejności podniósł, że z informacji organu podatkowego pierwszej instancji zawartych w aktach sprawy wynika, iż w stosunku do zobowiązania wynikającego z decyzji Naczelnika US z dnia 27 grudnia 2010 r. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. wystąpiła okoliczność skutkująca zawieszeniem biegu przedawnienia zobowiązania. W dniu 18 listopada 2010 r. wobec Skarżącego zostało wszczęte postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe, które zgodnie z art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "o.p."), zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Postępowanie to nie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem (pismo Naczelnika US w S. z dnia 17 marca 2011 r.). Organ stwierdził ponadto, że przeprowadzone postępowanie odwoławcze potwierdziło ustalenia organu pierwszej instancji. Za takim stanowiskiem przemawiają dowody zgromadzone w postępowaniach prowadzonych przez organy ścigania oraz organy podatkowe włączone do sprawy postanowieniami Naczelnika US z dnia 28 lipca 2010 r. i z dnia 18 listopada 2010 r.