Skarga kasacyjna na decyzję SKO w K. w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego w sprawie podatku od nieruchomości za 2001 r. i I półrocze 2002 r.
Tezy

Na gruncie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ podatek od nieruchomości jest podatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, a zatem przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego jest organem restrukturyzacyjnym w sprawie wniosku przedsiębiorcy o restrukturyzację zaległości w podatku od nieruchomości /art. 7 ust. 3 powołanej ustawy/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławcze w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2005 r., I SA/Sz 542/04 w sprawie ze skargi Polskich Kolei Państwowych S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 15 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego w sprawie podatku od nieruchomości za 2001 r. i I półrocze 2002 r. - uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę WSA w Szczecinie do ponownego rozpoznania; (...).

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie stwierdził nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 15 czerwca 2004 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Z. z dnia 18 marca 2004 r. w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego w sprawie podatku od nieruchomości za 2001 r. i pierwsze półrocze 2002 r.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przytoczył przebieg postępowania restrukturyzacyjnego, z którego wynikało, iż Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna z siedzibą w W. złożyły do Burmistrza Miasta i Gminy Z. wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, obejmujący zaległości podatkowe i odsetki z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2001 oraz I półrocze roku 2002.

Następnie decyzją z dnia 18 marca 2004 r. Burmistrz Miasta i Gminy Z. umorzył - na podstawie przepisu art. 18 ust. 7 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców - postępowanie w sprawie restrukturyzacji zobowiązań PKP SA, gdyż uznał, że zamierzone działania tego przedsiębiorcy nie rokują powodzenia w przeciwdziałaniu utracie przez niego zdolności do konkurowania na rynku.

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie, zarzucając jej naruszenie przepisów art. 120, art. 121 par. 1, art. 122, art. 123 par. 1, art. 124, art. 180, art. 187 par. 1, art. 200, art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej oraz przepisów art. 18 ust. 3 i 7 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. W odwołaniu stwierdzono, iż organ restrukturyzacyjny bezzasadnie dokonał porównania wielkości zadłużenia wobec gminy Z. z wielomilionowymi długami PKP SA jako całości, bowiem PKP SA działają na terenie całego kraju i wystąpiły o restrukturyzację długów do ponad 160 innych organów restrukturyzacyjnych. Według PKP SA, każda poprawa sytuacji finansowej Spółki miałoby wpływ na osiągnięcie celów wymienionych w przepisie art. 18 ust. 1 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. Odwołująca się Spółka zarzuciła również, że Burmistrz Miasta i Gminy Z. w wydanej decyzji nie uzasadnił wyczerpująco swego stanowiska, czym naruszył przepis art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej. Naruszył również zasady ogólne postępowania podatkowego zawarte w powołanych przepisach Ordynacji podatkowej. Zdaniem odwołującej się Spółki, Burmistrz Miasta i Gminy Z. nie skorzystał z możliwości zasięgnięcia opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych co do celowości prowadzenia restrukturyzacji zadłużeń PKP SA, którą to możliwość stwarza przepis art. 18 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. Ponadto, według PKP SA, Burmistrz nieprawidłowo przyjął dla oceny powodzenia postępowania restrukturyzacyjnego wysokość przysługujących Gminie Z. należności z tytułu podatku od nieruchomości, przy jednoczesnym uwzględnieniu wszystkich zobowiązań PKP SA, w sytuacji gdy należało brać pod uwagę całość zobowiązań PKP SA w kontekście przedstawionego przezeń programu restrukturyzacyjnego. Na koniec Spółka zarzuciła także, iż została pozbawiona możliwości brania czynnego udziału w sprawie, gdyż organ restrukturyzacyjny nie zastosował się do obowiązku wynikającego z przepisu art. 200 Ordynacji podatkowej uniemożliwiając jej wypowiedzenie się w sprawie zebranych materiałów dowodowych.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze