Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia del. WSA Gabriela Jyż Protokolant Paulina Piasecka po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 września 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 769/09 w sprawie ze skargi A. M. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 września 2009 r. o sygn. akt V SA/Wa 769/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. M. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych (dalej jako: GKO) z dnia [...] marca 2009 r., o nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, uchylił zaskarżone orzeczenie i poprzedzające je orzeczenie Regionalnej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Warszawie (dalej jako: RKO), nr [...] z dnia [...] października 2008 r.
Za podstawę rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji przyjął następujące ustalenia.
Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2007 r. Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych zwrócił się do RKO o uznanie A. M. winnym umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 14 pkt 1-5 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r., Nr 14, poz. 114 - dalej jako ustawa). W uzasadnieniu podano, iż A. M. - pełniąc funkcję Dyrektora Kolumny Transportu Sanitarnego "M." w W. (dalej jako: KTS) - nieterminowo regulował zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a także zobowiązania z tytułu opłat za dostawy towarów i usług; nie opłacił składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w okresie od stycznia do sierpnia 2006 r.; przekroczył termin dokonania wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w okresie czerwiec - sierpień 2005 r. oraz w czerwcu 2006 r., a także nie dokonał wpłat na PFRON za miesiące lipiec 2006 i sierpień 2006 r.
Orzeczeniem z dnia [...] listopada 2007 r., RKO uniewinniła A. M. od stawianych mu we wniosku zarzutów naruszenia dyscypliny finansów publicznych.
W wyniku rozpoznania odwołania złożonego przez Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych, Główna Komisja Orzekająca, orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], uchyliła w całości orzeczenie z dnia [...] listopada 2007 r. i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania przez Regionalną Komisję Orzekającą. Jednocześnie Główna Komisja Orzekająca zaleciła RKO, aby orzekając o wymierzeniu kary, wzięła pod uwagę zarówno ogólne wytyczne dotyczące wymiaru kary, zawarte w art. 33 ustawy, jak również okoliczności zasługujące na szczególne uwzględnienie, o których mowa w art. 36.
Regionalna Komisja Orzekająca orzeczeniem z dnia [...] października 2008 r. uznała A. M. winnym umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych i wymierzyła Obwinionemu karę upomnienia.
Główna Komisja Orzekająca orzeczeniem z [...] marca 2009 r. utrzymała w mocy powyższe orzeczenie RKO. Główna Komisja Orzekająca uznała, iż stan faktyczny sprawy, ustalony na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego oraz wina A. M., nie budzą wątpliwości. Wskazano, że A. M. obejmując stanowisko dyrektora KTS wiedział, iż sytuacja finansowa jednostki jest trudna, a mimo to podjął decyzję o zakupie karetek, przeznaczając na ten cel znaczne środki. Jednocześnie GKO, nie kwestionując zasadności wymiany starych karetek na nowe, zauważyła, że skalę zakupów, a także ich rozkład w czasie należało dostosować do możliwości płatniczych. Podkreślono, iż decyzja o zakupie nowych pojazdów i wynikających z niej płatności powinna być jednak skorelowana z innymi obciążeniami pieniężnymi KTS tak, aby nie powodowała opóźnień w regulowaniu zobowiązań publiczno-prawnych oraz zobowiązań z tytułu zawartych umów.