Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta Częstochowy w przedmiocie taryfy opłat za usługi przewozowe
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Sędziowie Jan Bała NSA Cezary Pryca Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 21 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Gl 279/08 w sprawie ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miasta Częstochowy z dnia 27 sierpnia 2007 r. nr 154/XIV/2007 w przedmiocie taryfy opłat za usługi przewozowe oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2008 r. o sygn. akt III SA/Gl 279/08, po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Częstochowie z dnia 27 sierpnia 2007 r. nr 154/XIV/2007 w przedmiocie cen, stwierdził nieważność § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały i określił, że nie podlega on wykonaniu do czasu uprawomocnienia się orzeczenia zaś w pozostałym zakresie oddalił skargę.

Sąd I instancji orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Rada Miasta Częstochowy uchwałą z dnia 27 sierpnia 2007 r. nr 154/XIV/2007, powołując się na art. 8 ust.1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), dokonała zmiany uchwały z dnia 14 maja 2007 r. nr 105/XI/2007 w sprawie taryf opłat za usługi przewozowe lokalnym transportem zbiorowym w Częstochowie. Zmiana polegała na modyfikacji zapisów załącznika nr 2 do uchwały z dnia 14 maja 2007 r. dotyczących uprawnień do zwolnień i 50% ulg w opłatach za przejazdy lokalnym transportem zbiorowym w Częstochowie w ten sposób, że § 1 punkt 1 podpunkt 5 otrzymał następującą treść: "członkowie rodzin Przewoźnika, emeryci i renciści Przewoźnika na zasadach określonych w regulaminie wynagradzania lub układzie zbiorowym pracy obowiązującym u Przewoźnika - na podstawie karty elektronicznej". Z kolei do punktu II dodano podpunkt 5 o treści: "osoby niepełnosprawne ze schorzeniami narządów ruchu - na podstawie karty elektronicznej wydanej przez Przewoźnika, do czasu jej wydania na podstawie legitymacji wydanej przez Przewoźnika. Karta elektroniczna zostanie wydana po przedłożeniu oryginału lub uwierzytelnionej kserokopii orzeczenia zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawności stwierdzającego umiarkowany stopień niepełnosprawności z wpisem symbolu przyczyny niepełnosprawności ruchowej 05-R".

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Wojewoda Śląski zakwestionował powyższą uchwałę i podniósł, że uchwała Rady Miasta Częstochowy została podjęta w oparciu o przepis art. 8 pkt 1 ust. 2 ustawy o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), który nie stanowił podstawy prawnej upoważniającej organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do określenia kategorii osób uprawnionych do korzystania ze zwolnień i ulg w opłatach za usługi przewozowe lokalnym transportem zbiorowym. Taką decyzję organ gminy mógł podjąć jedynie na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. Nr 9, poz. 43). Wojewoda Śląski stwierdził zatem, że uchwała z dnia 27 sierpnia 2007 r. nie jest aktem prawa miejscowego.

Sąd I instancji orzekł o nieważności § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały, gdyż uznał, że przepis ten potwierdza uprawnienia, jakie Przewoźnik przyznał obecnym i byłym pracownikom oraz członkom ich rodzin. Uprawnienia określone w § 1 pkt 1 uchwały wynikały z przepisów prawa pracy, a w tym zakresie Rada nie posiadała kompetencji do wydania uchwały. Jednakże zdaniem Sądu I instancji przepis art. 8 ust.1 ustawy o cenach przyznawał Radzie Gminy Częstochowa możliwość ustalenia cen urzędowych za usługi przewozowe transportem zbiorowym oraz za przewozy taksówkowe na terenie Gminy Częstochowa. Określone przez Radę opłaty za usługi przewozowe lokalnym transportem zbiorowym dotyczyły cen biletów i miały charakter maksymalnych cen urzędowych obowiązujących wszystkie podmioty zajmujące się transportem osób na terytorium Gminy. Przy czym Sąd I instancji wyjaśnił, że ceną urzędową, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o cenach, jest cena ustalona w rozporządzeniu wydanym przez właściwy organ administracji rządowej lub w uchwale wydanej przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Jeżeli zatem Radzie przyznano kompetencję do ustalenia cen urzędowych za usługi przewozowe w lokalnym transporcie zbiorowym na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o cenach, to organ ten posiadał również uprawnienia do określenia osób, którym przysługiwałaby opłata ulgowa lub zwolnienie od opłaty za przejazd w ramach tego rodzaju transportu. Sąd I instancji zaznaczył, że przywilej w tym zakresie dotyczy wszystkich podmiotów świadczących usługi przewozowe, objętych zaskarżoną uchwałą. W tej sytuacji Rada Gminy nie musiała działać, jak twierdzi organ nadzoru, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej.

Strona 1/5